Van zaterdag 13 juli t/m vrijdag 19 juli tijdens de Nijmeegse Vierdaagsefeesten kun je in het prachtige Valkhofpark weer genieten van muziek voor fijnproevers. Het is het 27e editie, maar wel onder een nieuwe naam. Ging het festival de laatste jaren door het leven als ‘de-Affaire’ (en nog vroeger had je het over de ‘Valkhof Affaire’), dit jaar is het festival omgedoopt tot het Valkhof Festival. Handig. Dan weet je gelijk waar het is. Daarbij kregen ook de logo’s, website en aankleding van het festival een opfrisbeurt (check bijvoorbeeld de foto’s op de Facebookpagina van het festival). Het nieuwe beeldmerk is gebaseerd op een ‘dynamisch grid’, zo kunnen we lezen op de website van de organisatie, een grid dat is terug te vinden in het raamwerk van het hek van het oudste stenen gebouw van Nijmegen, de Sint-Nicolaaskapel in het Valkhof park. Het kruis ‘X’ als beeldmerk staat voor de verbeelding van het concept van ontdekken en herontdekken: het ontdekken van nieuwe bands, nieuwe muziek, het opdoen van nieuwe ervaringen en ontmoeten van ‘nieuwe’ vrienden. En het herontdekken van een ‘nieuw’ festival. En zo is het. Het festival is al jaren de plek om fijne nieuwe bands te ontdekken in de beste traditie van – pak ‘m beet – festivals als London Calling, Eurosonic/Noorderslag of Le Guess Who? Of denk aan de ontdekkingen die je kunt doen op de grotere festivals als Best Kept Secret of Lowlands. Het Valkhofpark is in elk geval voor ondergetekende weer een mooie plek om alle randverschijnselen van de Vierdaagse-wandeltocht en alle andere festiviteiten en hoempapabands in de binnenstad te ontlopen. Er staan deze week zo’n 95 bands in alle soorten en maten in een prachtige omgeving. Wat wil je nog meer? En bovendien – het ongeloof is er elk jaar weer bij een aantal bezoekers – gratis. Dus drink dan vooral een drankje bij de verschillende bars op het terrein, zodat de organisatie het ook dit jaar (en volgend jaar) weer allemaal kan betalen.
mij=Door: tBeest.
Zaterdag
Dit jaar zijn er drie podia: Arc, Boog en Club Voerweg (even de Kiosk niet meegerekend). De kenner mist dan het Lift!-podium dat er vorig jaar nog wel stond. Het programma is daarmee ook wat ingedikt in vergelijking met vorig jaar, maar het lijkt niet ten koste te gaan van de kwaliteit. Elke dag is er genoeg te zien. Op zaterdag trapt het Nederlandse Tangarine het festival af om 19:00 uur op het Arc-podium, het grootste podium in het park. Tangarine bestaat uit de tweeling Sander & Arnout Brinks en maakt akoestische indiepop/folk met bijzondere samenzang, met invloeden van Simon & Garfunkel en Bob Dylan. Je kunt de avond maar rustig beginnen. Iets meer pit misschien met de psychpop van Earth Mk. II, een project van Hugo van de Poel. Het debuutalbum zal op 23 augustus uitgebracht worden, geproduceerd door Jacco Gardner (ook op dit festival te zien). Het Valkhof Festival heeft ook een traditie met gewaagde en/of aparte muzikale experimenten en Colin Stetson met zijn enorme bassaxofoon is volgens mij niet te missen. Met de bijzondere fratsen die hij daarmee kan uithalen (continue ademhaling bijvoorbeeld, en het nadoen van een elektrische gitaar) is er dan ook genoeg te zien. DNMF is nog zo’n experiment waar ik naar uitkijk en waar de saxofoon een rol in speelt: het is een unieke samenwerking van de avantgarde/ambient eenmansformatie Machinefabriek met het onverwoestbare grindcorejazzduo Dead Neanderthals. Dan is het vast hele overgang naar het Malinese Tamikrest, dat Afrikaanse woestijnblues met meer westerse rock combineert, denk aan een band als Tinariwen. Fijne diversiteit is de kracht van dit festival. Want daarna gaan we weer terug naar de Hollandse klei met het duo BlackboxRed uit Leeuwarden, met een rauwe maar dansbare combinatie van grunge, blues en electro. Het tienkoppige Braziliaanse afrobeat-collectief Bixiga 70 sluit vervolgens het Arc-podium af. Beneden aan de voet van het park aan de Voerweg kun je de hele avond ‘chocolade proeven’: een hiphop-programma met opkomend talent, nationale en internationale namen. Daar staan bijvoorbeeld Aziz (Nijmeegse rapper), Flow & Co (winnaar Grote Prijs Van Nederland), Coely (een Antwerpse dame die zowel rapt als een goede soulstem heeft) en de (voor mij) interessante act BADBADNOTGOOD, een hip-hop/jazz trio. Check deze video van Glastonbury maar eens, zo lust ik het ook wel. De chocolade-avond wordt verder aan elkaar gedraaid door hiphopproducer Rather Real.
Zondag
De zondag begint traditiegetrouw al in de middag, waar het Amsterdamse Spilt Milk op het Boog-podium mag aftrappen met ‘trage en intieme dronefolk met uitspattingen naar freakfolk en americana’. Volgens mij een prima manier om de slaap uit je ogen te wrijven. Het Amerikaanse duo van Two Gallants trakteert je dan op intensere roots, folk, blues, rock en garage. Wakker worden! Amber Arcades is het project van voormalig Oh, Brave Wide Eyes-frontvrouw Annelotte de Graaf uit Utrecht die met haar band folk maakt met shoegaze- en dreampop-invloeden. Dreamfolk dus. Of singer-shoegazer. Met dromerige zang. Dus. Dan is de stap naar de Nederlandse singer-songwriter Tessa Douwstra oftewel Orlando misschien iets minder groot, om dan naar het experimentelere Mary Ocher & Your Government te gaan dat ergens wel getagd is met acid wave, krautrock, new tribalism en no-wave. Met twee drummers bovendien! Dan moet je op tijd hebben gegeten, want Akron/Family is zo’n band die je misschien ook niet wilt missen. Ik niet in elk geval. Het drietal maakt een boeiende combinatie van folk, rock, psychedelica, noise en electronica. En als je tussendoor wat anders wilt horen is er op de Voerweg vanmiddag ook van alles te doen. Het zeskoppige The Naked Sweat Drips wonnen de 2013 editie van de Roos van Nijmegen met rock ‘n’ roll / pop met een scheut retro. Zweten zul je! De winnaars van Nijmeegse talentwedstrijd Kaf En Koren was dit jaar het ondeugende collectief van Rectum Raiders. ‘Rock ‘n’ lolbroek’, volgens de beschrijving, dus dat belooft wat. Dan ben ik wel benieuwd naar de vier heren – uit de regio – van Mannheim, de nieuwe band van muzikanten van onder andere Dead Neanderthals en DNRWAYF. Met mathrock, noise, industrial en avantgarde moet dat wel iets zijn om me wakker te houden. Nog meer winnaars van regionale wedstrijden: Ashes of Many is de winnaar van de Gesel van Gelderland. ‘Harde metalcore breakdowns met klassieke melodische metalriffs en complexe maatwisselingen’, hopsakee. Een goede opmaat voor het avondje FortaRock dat dit jaar op zondagavond plaatsvindt op de Voerweg. Zo begint om 19:45 Stonerfront Nijmegen met een lekkere portie – ehm – stoner dus, waarna Raketkanon misschien wel de knaller wordt van dit avondje harde muziek: sludge en noiserock uit Gent, België. Bovendien stond die nog op mijn lijstje ‘must see live’-bands, dus niet te missen. Voor mij dan. Dan is het Franse Hacride ook niet voor de poes met hun polyritmes, hakkende riffs en ingewikkelde structuren à la Meshuggah, Gojira en Textures. Afsluiter Kvelertak uit Noorwegen moest dan helaas afzeggen, maar vervanger AmenRa (of Amenra, wat u wilt) uit België is geen slechte vervanger en mocht het grote FortaRock-festival dit jaar openen. De logge sludgemetal ligt zwaar op de maag, maar is toch lekker te verteren. Zanger Colin Van Eeckhout zal het wel weer wat lelijk bij elkaar schreeuwen met zijn rug naar het publiek, maar toch is het een prima afsluiter van het avondje FortaRock. Voor het minder grove geweld kun je de avond ook starten op het Boog-podium met het Nijmeegse Suit And Tie Johns dat op Oranjepop dit jaar al indruk maakte. Strakke band, met hun ‘sixties-space-rock-n-roll-fuzz’. De Amerikaanse singer-songwriter Jonathan Wilson is voor liefhebbers van Neil Young, Elliott Smith en Devendra Banhart, oftewel psychedelische rock, folk, en country-noir uit het begin van de jaren zeventig. Nog meer jarenzeventig-spul met de retro-garagerock/powerpop/poppunk van Warm Soda uit Oakland. Klinkt goed. Dat wordt keuzes maken. Nog zo’n interessante vertoning is RocketNumberNine uit Londen. De broertjes Ben en Tom Page maken een mix van electronica, jazz en techno en ze mochten al eens openen voor Radiohead. The Wytches uit Brighton trekt ook al mijn aandacht met hun psychedelica, surf en noise. Voor liefhebbers van bands als Temples, Tame Impala en Horrors. Afsluiter van de dag is het (relatief) bekende Midnight Juggernauts, een Australische elektronica/synth-band die net deze week zijn derde album uit heeft (bijbehorende Russische cultclip hier).
Maandag
Op maandag gaan we uiteraard weer vrolijk verder, en starten we om een uur of 19:00 met Ignatz op het Boog-podium, oftewel de Brusselse Bram Devens. Verwacht akoestische liedjes ingepakt met effecten en gedreven door improvisatie. Terakraft komt net als Tamikrest uit Mali, en maakt hypnotiserende ‘tranceblues’. De repeterende traditionele patronen en de groovende percussie zou misschien wel eens voor een weldadige trip kunnen zorgen. Zonder wietpas. Op de Voerweg is het het Zweedse Truckfighters nog een best alternatief met stoempende stoner in de traditie van Kyuss. King Ayisoba is in Ghana een superster, en maakt zoiets als highlife, kologo beats en rap. Al heb ik geen idee wat dat allemaal is. Frontman van Sinkane is Ahmed Callab, ooit drummer in Caribou. Swing met hem mee op afrobeats en electronica. Maar op de Voerweg wil ik Moon Duo eigenlijk wel zien. En horen. De band is gevormd door Eric ‘Ripley’ Johnson, het opperhoofd van Wooden Shjips, en zijn vriendin Sanae Yamada. Dit soort shoegaze / spacerock met een kwak psychedelische krautrock klinkt te goed om te missen. Nog een band om absoluut naar uit te kijken is Camera met regelrechte Duitse krautrock. Dat trio heeft samengewerkt met de frontman van Neu!. Dus. De maandag wordt zo wel een hele trip. Als afsluiter kun je dan nog kiezen tussen dé jazz-zanger van de huidige hiphopgeneratie José James uit Amerika of Uncle Acid and the Deadbeats uit Cambridge met aantrekkelijke vuige doom, heavy metal, psychedelica en stonerrock. Keuzes! Keuzes!
Dinsdag
De wandelaars van de Vierdaagse beginnen vandaag om 4:00 uur ‘s morgens pas aan hun marteltocht, terwijl de volhoudende fans van het Valkhof Festival er dan al drie mooie dagen op hebben zitten. We verdienen ook wel eens een kruisje nietwaar? Zo zitten we ongeveer op de helft van het programma en beginnen we met Tessa Rose Jackson op het Boog-podium. Uit Nederland. Studeerde aan dezelfde muziekschool als Adele en Kate Nash. Muzikaal vrouwtje dus, met een dromerige stem. Het Franse Concrete Knives wordt door diversen getipt met frisse, catchy, tropische pop met als voorbeeld The B-52’s. De band stond ook op de buiteneditie van London Calling trouwens. Nouveau Vélo klinkt Frans maar dit trio komt uit Helmond. Denk aan jarenzeventig psychedelica , denk aan Syd Barrett, Deerhunter, DIIV en Ducktails. Puggy wordt aangeduid als ‘pan-Europese feelgood pop’. De band gaat door het leven als een Belgische band, maar het is eigenlijk waar de Engelsman, Fransman en Zweed elkaar hebben leren kennen. Mr. Vast is het alter ego van Henry Sargeant, frontman van Wevie Stonder(!) en gooit allerlei muziekgenres door de mangel. Als afsluiter op het grote Arc-podium staat de Utrechtse indierockband Kensington, die op dit moment alle festivals verovert (Paaspop, Pinkpop, Sziget, Zwarte Cross, you name it). Dat kan wel eens druk worden met hitsingles als “Home Again”, “Keep Your Head Up” en “We Are Young”, maar of ik me in dit feestgedruis ga begeven… Ook druk wordt het op de Voerweg met allerlei dubstep-achtige acts tijdens de ‘GiveItDub’-avond met als host MC Brown Sugar en een aantal aansprekende acts en/of nieuwkomers in het genre. Guus bestaat uit de mannen Gusto-producties, de vaste filmcrew van de Give it Dub-feesten. Obscure laat melodische grooves en duistere sounds horen. De twee heren zijn overigens de vaste resident DJ’s op het dubstepfeest SAW in de Effenaar te Eindhoven. Liefhebbers kijken vast uit naar Swindle, een van de grotere en vernieuwende smaakmakers uit de dubstep en grime-scene. Afsluiter op de Voerweg BeeVee is de oprichter en organisator van Give it Dub. ‘Hij bestrijkt het gehele dubstep-spectrum maar altijd met een link naar het diepe en originele geluid’, aldus de beschrijving.
Woensdag
We beginnen vandaag maar eens op het Arc-podium met Alela Diane, een Amerikaanse singer-songwriter en gitariste. Categorie folk en ‘kampvuurgospel’. Camilla Sparksss is het soloproject van Barbara Lehnhoff: dansbare beats voor liefhebbers van Grimes, Crystal Castles en Soft Moon. Dan eindelijk eens een keer Jacco Gardner uit Hoorn zien. Hij speelde al dit hele jaar op allerlei plekken maar ik heb ‘m steeds gemist. Zijn ‘neo-psych baroque pop’ met orgel is geïnspireerd door acts als Syd Barrett, Curt Boettcher, Brian Wilson, The Beach Boys en The Zombies. Horen is geloven. Staat ook op Lowlands dit jaar trouwens. Only Real komt met band naar Nijmegen. De twintigjarige Niall Galvin uit Londen mixt gitaarpop, new wave en hiphop. Meridian Brothers uit Colombia heeft Eblis Álvarez in de gelederen, een belangrijk mannetje uit de experimentele muziekscène in Bogotà. Verwacht Latijns-Amerikaanse ritmes, cumbia, salsa en psychedelische grooves. Terug naar de Groningse klei met WOLVON met gruizige noise om je even wakker te houden. En dan volgt de beste (live)band van het festival naar mijn bescheiden mening: White Denim uit Austin, Texas. Eerder schreef ik: ‘Jazzrock, blues, soul, psychedelische rock of een snuf garagerock, een progrock-attitude, aanstekelijke refreintjes, heerlijke breaks en tempowisselingen, ingewikkelde maar überfunky ritmes, en gitaren die smaakvol in elkaar grijpen als libellen in een innige paringsdans.’ Dus. Op de Voerweg is het Stellar-avond: de ‘Bass Music’ avond van Doornroosje. Of het nu UK garage, trap of grime is: op Stellar krijgt het een plek. DJ DBS start de avond om daarna het stokje over te geven aan Shigeto, het eenmansproject van de Amerikaanse producer Zachary Siginaw. Denk aan jazz, elektronica en instrumentale hiphop in het straatje van Flying Lotus, Nosaj Thing en Four Tet. Phacts is het alias van Wessel Kuijpers. Zijn stijl varieert van klassieke hiphop en zwoele garage naar het snellere trap en juke werk. Sexy en dansbaar, volgens de omschrijving. Afsluiter Cashmere Cat is de jonge Noorse DJ Magnus August Høiberg die regelmatig getipt wordt voor dit festival. De verrassing van Eurosonic dit jaar ook. Verwacht een mix van bass music, R&B, electronica, dubstep, slow jams, funk en hiphop.
Donderdag
Ásgeir Trausti komt uit IJsland, stond dit jaar op Eurosonic en speelt een mix van folk en electronica, met een belangrijke rol voor zijn mooie hoge stem en vocale harmonie. Voor liefhebbers van The Tallest Man On Earth en Bon Iver. De korte popliedjes van het Amsterdamse Postmodem kun je bestempelen als lo-fi postgrunge of shoegaze. Rangleklods was één van de hoogtepunten op Eurosonic. De Deense muzikant en zanger brengt dromerige electronische pop in de lijn van The Field of James Holden. Live wordt Esben vergezeld door Pernille Smith-Silvertsen op zang, electronische drums en synthezisers. J.C. Satàn is de in Bordeaux woonachtige Frans/Italiaanse die doet denken aan de muziek van Black Lips en The Pixies, met een klodder psychedelica. Hmmm, niet verkeerd. Als de weerberichten het dan niet fout hebben kunnen we het wel eens warm krijgen bij de ‘technoelectropunkrockcocktail’ van Sexy Sushi. Deze Franse electroclash is hot, zoek maar eens op Google images. Dit jaar genoeg bands met pscyhedelische invloeden op het festival trouwens. Lekker. Zo is de garagerock van White Fence geïnspireerd op de jaren zestig ook overgoten met een psychedelische sausje. Voor liefhebbers van Thee Oh Sees, Ty Segall en Mikal Cronin. Afsluiter Austra uit Canada zag ik toevallig bovenaan in het album-elftal van muziektijdschrift OOR staan, dus dat moet wat zijn deze afsluiter op het Arc-podium. ‘Veelkleurige en gelaagde electropop, afwisselend en ritmisch interessant.’, aldus OOR. ‘Dansbare en bezwerende wave en electronica’, aldus de beschrijving van het festival. Club Voerweg is vanavond het terrein trouwens van Planet Rose. Daar start Makx, een van de drijvende krachten achter de Nijmeegse electronische scene, gevolgd door Tripeo oftewel techno van Darko Esser, programmeur van Planet Rose in Doornroosje. Rødhåd, de nieuwste sensatie in de Berlijnse club Berghain, sluit met zijn diepe en krachtige techno en house de avond op de Voerweg af.
Vrijdag
De wandelaars komen met blaren op de voeten binnenstrompelen op deze laatste middag van de Vierdaagse. Inmiddels zitten we aan het eind van een week lang Valkhof Festival. Nog één avond dan. Nog één keer. Om 19:00 uur staat Guild of Stags op het Arc-podium. Jaren zeventig-rock van de drie jongens van Krezip. Andere koek dus. Denk Queen en Led Zeppelin, The Stones, The Who, Cream. Vervolgens singer-songwriter Lavalu, een Nederlandse singer-songwriter uit Arnhem, geboren in Cleveland (Ohio). Stuurbaard Bakkebaard uit Eindhoven staat bekend om rauwe, pakkende en dwarse songs á la Tom Waits, Captain Beefheart en De Kift. Daarna elektronische lo-fi met Gelbart, die vooral lekker speelt met zijn analoge apparaten, circuit-bend speelgoed, custom made gadgets en zelfgemaakte instrumenten. Een van de grotere acts van het festival is ongetwijfeld De Tweede Speeldoos door Roos Rebergen & Torre Florim, je weet wel. Die van Roosbeef en De Staat. De muziek en teksten zijn het resultaat van gesprekken met een theatergezelschap met mensen met verstandelijke beperking. Live worden ze begeleid door leden van Roosbeef en De Staat. Hausmagger is vervolgens de band van Theo Wesselo, bekend van Rembo & Rembo. De band speelt een cocktail van Nederlandstalige poëzie, surfrock en geintrapperij. Liedjes die nergens over gaan maar wel de spijker pijnlijk hard op de kop slaan, aldus de beschrijving. Afsluiter van het festival is De Rooie Neger (ik verzin het niet), een DJ uit Klazienaveen. Dat moet een leuk feestje worden want hij mikt van alles door elkaar: van punkpolonaise naar deathmetaldisco. Van schlager tot Slayer. Dus. Ben je vanavond meer van de electronische muziek dan moet je een aantal treden naar beneden gaan richting de voerweg voor een avondje Nieuwe Electronische Waar, oftewel N.E.W., hét platform voor producers van electronische muziek uit Oost-Nederland. Mical Rhebess start daar rond een uurtje of 20:00 met een eclectische mix van wereldmuziek en electronica. Julien Mier is een producer uit Apeldoorn en zal zijn muziek vanavond live brengen. Zijn muziek staat bol van gefragmenteerde melodieën, futuristische texturen en onderhuidse spanning. Kalima stond dit jaar ook op het bevrijdingsfestival in Nijmegen. Kalima is het alias van Bart Folmer en maakt door hip-hop geïnspireerde dansbare beats, met de opzwepende vocalen van MC Unannounced Guest. Near Earth Object zal ons voeden met diepe, stuwende techno met electro-invloeden, waarna Vincent Lijen uit Arnhem de Voerweg mag afsluiten met old-school house elementen met allerlei techno-invloeden.
Dan zijn we er nog niet helemaal. Op het Kiosk-podium kun je aan het eind van de middag op maandag t/m vrijdag kijken en luisteren naar een aantal bands in een “kleine setting”. Van 16:45-17:15 op maandag Sophie Veline, op dinsdag Jellephant (album hier), op woensdag Low Tide Island, op donderdag Robin Borneman en op vrijdag These People. Van 17:45-18:15 op maandag Mercy Giants, op dinsdag When We Are Wild, op woensdag Nausica, op donderdag On Eva en op vrijdag Julian Hertz. Het festivalterrein gaat speciaal hiervoor al om 16:30 open.
Verder zijn er ook weer kapelsessies, oftewel mooie, kleine en intieme akoestische sessies van artiesten die op het festival spelen aangevuld met lokaal talent. Zie ook dit bericht. Deze kapelsessies zijn ontstaan als initiatief van 3voor12-Gelderland in de St. Nicolaaskapel op het Valkhofpark en van de afgelopen jaren zijn er diverse terug te zien op YouTube. Dit jaar vinden ze plaats in ‘De Tuin’. De sessies zijn dit jaar toegankelijk voor publiek, maar wat er wanneer plaatsvindt is nog niet bekend, dat wordt op de dag zelf bekend gemaakt. Al wel bekend: Guild of Stags en Wolves Dressed in Sheep, aldus dit bericht. Hou de twitter in de gaten van Kapelsessies, en/of volg het Valkhof Festival op Facebook of op twitter.
Mooi weekje toch? Ik kijk zelf in elk geval erg uit naar Colin Stetson, DNMF, Mannheim, Akron/Family, Raketkanon, Hacride, The Wycthes, Camera, Jacco Gardner, WOLVON, White Denim, White Fence, Austra en De Tweede Speeldoos. Aan de andere kant laat ik me ook graag verrassen door onbekende nieuwe bands, daarvoor is dit festival natuurlijk ook uitermate geschikt.
Maar wanneer gebeurt alles dan precies? Nou, het officiële blokkenschema kun je hier downloaden. Ik wens je alvast een prachtige muzikale week!
4 reacties