Ruim een jaar geleden was ik best te spreken over de ambachtelijke lounge van Portico Quartet, en deze dubbelaar doet niets af aan dat oordeel. Noch erbij overigens, want we krijgen hier vooral een kwantitatieve bonus, verspreid over twee nieuwe schijfjes. Zeker de live-plaat klinkt simpelweg als de eerder gerecenseerde studio-plaat, verfraaid met wat publieksparticipatie. De muzikale basis van de band wordt ook live nog altijd gevormd door de fijne herhalende patronen van de Hang, een steeldrum-achtig instrument. Mooiste nummer is “Rubidium/Line”, dat als een poppy versie van Steve Reich‘s Music For 18 Musicians mag gelden. Mijn verwachtingen voor de remix-plaat werden snel getemperd toen ik geen enkele bekende naam bespeurde, al hadden SBRTKT en Luke Abbott best een belletje mogen doen rinkelen. De verzamelde remixers laten de toch al wat onnadrukkelijke melodielaagjes in de achtergrond verdwijnen, ten faveure van verknipte ritmes, die je tegenwoordig dubstep moet noemen. Hoe dansbaarder hoe beter, wat mij betreft. Zo doet het 2-steppende “Laker Boo” van Luca Lozano niet onder voor een hitje van Artful Dodger, en dat zonder Craig David. Konx-om-Pax verzorgt het rustmomentje, met een Tangerine Dream-achtige versie van “409 Colours”. Hij is een van de weinige remixers die een eigen melodie durft mee te nemen. En met succes.
mij=Real World
4 reacties