Het verhaal gaat dat The Cosmic Travelers zo’n goede reputatie had, dat de organisatoren van het vierde Spring Crater Celebration popfestival in Oahu, Hawaii in 1972 geen noot hoefden te horen van de band om ze boeken. Gitarist Drake Levin speelde bij Paul Revere and The Raiders, zanger/bassist Joel Christie zong in de musical Jesus Christ Superstar, zanger/gitarist Jimmy McGhee was begeleider van Otis Redding en Etta James en zanger Dale Loyola had een soortgelijke achtergrond. De band bestond maar een korte tijd en nam slechts een album op. Een liveplaat, opgenomen op het eerder genoemde festival op Hawaii, in een vulkaankrater, de Diamond Head Volcano Crater. Aangekondigd als een band van briljante studiomuzikanten speelden ze slechts zes nummers. De opener, “Farther On Up The Road”, duurt dan ook al een goede negen minuten. Deze blues – beroemd gemaakt door Bobby ‘Blue’ Bland – krijgt een funky en psychedelisch jasje aangemeten en wordt uitgewerkt tot een typisch jam-nummer. Dezelfde behandeling krijgen ook de andere vijf tracks. Hoor je je nummers dus liever puntiger, blijf dan ver van The Cosmic Travelers. Wil je horen hoe een clubje zeer begenadigde sessiemuzikanten uit hun dak gaat en op de beste momenten (“Soul”) een mix weten te spelen tussen Grateful Dead en Sly & The Family Stone, dan is dit een historisch document dat de moeite waard is.
mij=Gear Fab Records / Clearspot
4 reacties