We vergeten hier in Europa nog wel eens dat Def Leppard aan de andere kant van de Atlantische Oceaan Heel Groot is. Van de circa twintig miljoen verkochte exemplaren van Hysteria is ruim meer dan de helft in de Verenigde Staten verkocht. Het was dan ook in in de hoofdstad van de bling, Las Vegas, dat Def Leppard een serie van elf concerten gaf onder de naam Viva! Hysteria met een integrale uitvoering van dat album. Waar Europeanen – waaronder ik – de bakken met echo die Def Leppard live gebruikt een beetje veel van het goede vinden, hebben ze daar in het land van de pop-met-harde-gitaren geen enkel probleem mee. Het resultaat is een live-album waarop Hysteria wordt uitgevoerd met evenveel echo als op het origineel. Luister naar “Pour Some Sugar On Me” en je weet wat ik bedoel. Ik vraag me altijd af wat de meerwaarde is van albums waarop zo nauwgezet het origineel wordt gevolgd. Nou is de cd alleen verkrijgbaar in combinatie met dvd’s of Blu-ray, dus wellicht zit de meerwaarde in de speciaal voor Vegas opgezette show, maar op cd is het verschil klein. Gelukkig waren ze hun eigen voorprogramma onder de naam Ded Flatbird. Die tracks staan op de tweede cd, en die heeft op een enkele track na (“Slang” bijvoorbeeld) veel meer een livefeel, met bijvoorbeeld tracks van het zwaar onderschatte debuutalbum (“Wasted” en “Rock Brigade”). De echo is nog steeds in ruime mate aanwezig, maar je hebt niet het idee naar een studio-album te luisteren. Kortom: cd één is knap gedaan, maar cd twee is pas écht leuk. Cd-liefhebbers moeten in elk geval even bedenken of Mirror Ball niet beter in hun straatje past.
mij=Frontiers / Rough Trade
4 reacties