Toen ik Hedges Against The Night van The New Shining besprak was ik op zijn zachtst gezegd niet lovend. Het klopte allemaal wel, maar het klopte iets tevéél – waardoor het bij mij erg bedacht overkwam. U begrijpt mijn frisse tegenzin om twee albums verder Wake Up Your Dreams te beluisteren. Wat schetst mijn verbazing? Ik vind ‘m leuk! De heren hebben er een scheutje countryrock ingedaan en de nodige akoestische instrumenten ingezet en dat helpt. Voor ik het wist was het album afgelopen en had ik me opperbest vermaakt. Ja, het is nog steeds catchy als de neten en duidelijk gericht op de mainstreamradio. Da’s ook helemaal niet erg. Mijn handen en voeten draaiden ritmische overuren tijdens het beluisteren van dit album, da’s veel belangrijker. Bij het vorige album werd ik helemaal sjacherijnig van de gladde kom-we-gaan-eens-hits-opnemen-muziek. Tijdens het beluisteren van Wake Up Your Dreams viel ik van de ene in de andere verbazing hoezeer ik zat te genieten. Opener “Run Baby Run” is tekenend. Een vlot ritme, mooie koortjes, een lekkere slidegitaar en een nummer dat je zo meezingt. Het duurde even voor ik wist waar het materiaal op dit album me aan deed denken: Chris Isaak! Het heeft dezelfde mengeling van pop, rock en country, met voor de hand liggende elementen in absurd catchy nummers – en toch iedere keer net aan de goede kant van de streep. The New Shining is volwassen geworden.
mij=Johnny T Records
4 reacties