The Tyme Element. Thee Wylde Things. The Pooh Sticks. Problem Hair. The Squares. Admiral Sir Cloudsky Showell. Fantasierijke bandjesnamen, maar uiteindelijk vermoed ik dat al deze groepen als The Beatpack zullen hebben geklonken. En in welk genre The Beatpack musiceerde laat zich raden. Beat (of biet, want de liner notes betuigen uitgebreid eer aan de Nederlandse invloeden) heeft me nooit veel gedaan. Ik hoor de nuances niet. Voor mij is het allemaal één pot nat. (Of één pan bietenstamppot, zo u wil.) Zo blijf ik een ‘outsider‘, en ook de reissue The Time And Pleasure heeft daar geen verandering in kunnen brengen. Een twintigtal korte liedjes vormen het nalatenschap van The Beatpack, en alhoewel deze in de eighties werden opgenomen, hadden het de sixties kunnen zijn. Precies zoals het hoort. Ik zou u een favoriet willen noemen, maar de pc waarop ik de recensie tik weigert de cd af te spelen. Misschien is de machine een purist. Dit moet vinyl wezen! Daarom laat ik het aan u over om een track als “My Baby Left Me” uit het hoofd te recreëren. Ik verwacht geen problemen.
mij=Screaming Apple
4 reacties