In een recent interview noemden de vier dames van Warpaint hun nieuwe album ‘sexy’. Eerlijk gezegd denk ik bij sexy eerder aan de laatste van Beyoncé en zou ik de nieuwe Warpaint eerder als ‘creepy’ willen bestempelen. Er hangt een dromerige, maar onbehaaglijke sfeer in een aantal nummers van de plaat, niet in de laatste plaats door de samenzang van Emily Kokal en Theresa Wayman. Er is behoorlijk wat veranderd sinds hun debuutalbum The Fool uit 2010 en twee dingen worden al snel duidelijk: de ritmesectie treedt nog meer op de voorgrond dan voorheen en Warpaint is er niet op uit om het de luisteraars al te gemakkelijk te maken. De single “Love Is to Die” is het meest toegankelijke nummer op een plaat die het vooral moet hebben van een stemmige, bijna meditatieve sfeer en een heerlijke mellow groove. De lome reggae-basloop en beat op “Hi” is een van de hoogtepunten op het album en het beukende en hypnotiserende “Disco//Very” zorgt voor een welkome tempowisseling. Wat vooral opvalt is dat Warpaint op een moment dat de band relatief eenvoudig een massapubliek zou kunnen bereiken, ervoor kiest om gewoon lekker eigenwijs een behoorlijk lastige nieuwe plaat te maken. Warpaint is een album dat je ongewild meesleurt en heerlijk beklemt.
mij=Rough Trade / Konkurrent
4 reacties