Sommige bands lijken veel ruiger dan ze eigenlijk zijn. Motörhead bijvoorbeeld, dat door Lemmy’s brulzang heel heavy lijkt, maar in feite heavy bluesgeörienteerde rock is. In die hoek moet je ook Black Spiders zoeken. De zang is doordringend en snerpend, waar in de productie de randjes bepaald niet vanafgehaald zijn, muzikaal heeft het in de eenvoud en punchiness iets van punk, maar als puntje bij paaltje komt zijn het hardrockers met veel energie. Bij het beluisteren van dit album moest ik nogal eens denken aan Guns N’Roses’ punktribute The Spaghetti Incident? en dat vind ik na al die jaren nog steeds een heerlijk album. Zanger Pete ‘Spider’ Spiby waarschijnlijk ook, want zijn zanglijnen zijn nog al eens typisch Axl Rose (“Stick It To The Man”, “Raised By Wolves”). Hun eerste full-length album Sons Of The North – ze zijn afkomstig uit Sheffield, UK – verscheen nadat ze al drie jaar bezig waren en al op heel wat grote festivals hadden gestaan. This Savage Land is de opvolger, die door crowdfunding van de grond kwam. Gitaristen Ozzy ‘Owl’ Lister en Mark ‘Dark Shark’ Thomas zijn dan misschien geen Slash, de monsterriffs en de puntige, snerpende solo’s zijn precies zoals ze horen te zijn. Wat vooral opvalt is dat de band ongelofelijk strak speelt, waardoor de energie er tien tracks lang vanafspat. En zo kon het gebeuren dat ik elke keer dat ik dit album draaide, gaandeweg steeds enthousiaster en met steeds meer ledematen mee zat te bewegen. Black Spiders is een typische live-act, maar heeft de energie weten te vangen in enen en nullen, en da’s gewoon knap.
mij=Listenable / Suburban
4 reacties