Het vorige Senser-album How To Do Battle werd op File Under door Ramon omschreven als ‘zwaar over de datum’. Het is waar, politiek geladen rapmetal lijkt iets uit een andere tijd en is inmiddels grotendeels afgezwakt tot nu-metal-bozigheid-voor-pubers. En toch, hun debuutalbum Stacked Up heeft nog steeds een speciale plek bij mij, dus ik begon vooral nieuwsgierig aan To The Capsules, hun vijfde album. Voor het eerst zonder zangeres Kerstin Haigh (behalve een bijdrage op “Echelon”). Dat is deels overgenomen door zangeres iMMa (Erika Footman), maar haar rol is tot beduidend kleiner, en da’s best jammer. Natuurlijk, destijds was het spannend en nieuw, en dat is er na al die jaren wel vanaf. Ook de easy listening-klanken aan het einde van “Time Travel Scrath” zijn nou niet wat je verwacht bij Senser. Maar wees gerust, Heitham Al-Sayed en kornuiten zijn nog steeds boos. Jammer genoeg staan de teksten niet in het cd-boekje, al kun je ze wel downloaden van de website. Feitelijk is voor Senser de wereld niet heel erg veranderd. Het Thatcherisme was destijds de aanjager van het consumentisme en de uitwassen van het kapitalisme die uiteindelijk leidden tot de huidige economische crisis. Natuurlijk komen ook de afluisterpraktijken aan de orde (“Echelon”) en ze begeven zich in aluhoedjesland met “Chemtrails”. Een enkele keer, zoals in “Alpha Omega” lijken ze haast traditionele pop te maken en een track als “Liquidity” komt bijna tam over, maar gelukkig wordt dat weer goedgemaakt in “Echelon” en “Let There Be War”. Nee, de punch van Stacked Up heeft het niet, maar Senser heeft nog steeds iets te vertellen en weet dat op momenten ook nog steeds heerlijk te verwoorden.
mij=Imprint Music LTFD / Bertus
4 reacties