Breton – War Room Stories

Hop, na Customs nog zo´n compensatierecensie. Want ik ben groot fan geworden van de Engelse band Breton sinds ik een interview met ze deed op het festival de-Affaire in Nijmegen. Want dat het tweede album War Room Stories niet alle beloftes inlost die het debuut Other People’s Problems, dat had oprichter Roman Rappak eigenlijk al voorspeld. Doordat hij met een collectief werkt, genaamd BretonLABS (dat muziek én films én kunst maakt), probeert hij vanalles uit en verschiet hij al veel kruit op de vele EP’tjes die hij links en rechts verspreidt. Breton is typisch zo’n band waarbij b-kanten soms beter kunnen uitpakken dan de Foals-achtige singles of albumtracks (het geniale “Plastic Boxes” uit 2012 is uiteindelijk niet eens op dit tweede album beland). Met “Envy”, dat als single voor deze nieuwe plaat is gekozen, kan ik eerlijk gezegd niet zoveel. (Hier had een zin over een gelijknamige single van Ash met hetzelfde effect kunnen staan. Vervlogen tijden.) “Got Well Soon” en “Closed” zijn dan weer bijna net zulke goede elektronische nummers als het gruwelijk spannend opbouwende “Interference” (check die clip) dat zo’n indruk op me maakte bij het debuut. Misschien moet ik wel gewoon bekennen dat ik Bretons elektronische nummers stukken beter pruim dan hun livesetting, die klinkt als het zoveelste Brits gitaarbandje met een praatzingende zanger. De gedwongen verhuizing naar Berlijn (hun Londense kraakpand werd namelijk afgebroken) is niet aan War Room Stories af te horen. De plaat is anders, maar niet wezenlijk experimenteler dan de vorige. Het gevoelige maar subtiele “302 Watchtowers” is wel een welkome nieuwe invloed. Blij dat ze terug zijn! En – album of niet – abonneer je op hun YouTube-videokanaal, daar zitten regelmatig erg goede non-albumtracks tussen.

mij=Believe / Bertus