Jup, weer een live-album van Saxon. Saxon is met hun uiterst Britse hardrock met hun ferme-jongens-stoere-knapen-teksten over het Britse verleden min of meer de voorloper van de Vikingmetal. Ze zijn al jaren trouw aan de eigen stijl, welke muzikanten er ook in de band zitten. Ook al zijn de zalen waarin ze optreden in de loop der jaren een tijdlang fiks kleiner geweest, al 35 jaar geven ze steeds alles en zetten onder leiding van hun charismatische frontman Biff Byford steevast een goede show neer. Natuurlijk, een The Eagle Has Landed maak je maar één keer, maar een nieuw live-album van Saxon is altijd fijn, ook als het meteen maar een dubbelaar is. Geheel in stijl is het een concert op St. George’s Day (u weet wel, Sint Joris van de draak), zodat het allemaal in thema blijft. Daar komt bij dat het een concert uit de Sacrifice-tournee is en dat was bepaald geen slecht album. Saxon knalt twee uur lang door een rij prima recente tracks én de vaste klassiekers. Precies zoals je dat verwacht. Maar verdomd als het niet waar is, het is wéér lekker.
mij=UDR / ADA / Rough Trade
4 reacties