De band Jamaica maakt typisch van die vrolijke liedjes die op de autoradio langs zouden kunnen komen als je op vakantie in het zonnige Frankrijk rondrijdt. Heel poppy, heel meeneuriebaar en in diverse nummers zit er als kers op de taart dan zo’n Weezer-achtige gitaarsolo. Nummers als “Two on Two” zijn onmisbaar voor de komende zomer en het beste blijft natuurlijk die typische sound. Jamaica identificeer je blind. Jamaica neurie je onmiddellijk mee. Jamaica is die net wat tegendraadsere Two Door Cinema Club met meer humor en meer gitaarsolo. Zo. Nu ik die complimenten gegeven heb, moet ook het minder mooie genoemd worden: Ventura is een typische tweede plaat. Waar voor de debuutplaat nog ruim de tijd genomen was om liedjes te bedenken met bizarre akkoordwendingen en quirky teksten, ligt alles hier wat meer voor de hand en zitten de beste liedjes aan het begin van de plaat. Het beste kruit is verschoten, zogezegd. Zo’n liedje als “Ferris Wheeler” is net wat te goedkope Sky Radio-new-wave en “Turbo” is juist weer tekstloze riffmanie. Nee, dan luister ik liever naar “Rushmore”, de suikerzoete ballad op deze plaat die door Breakbot geschreven had kunnen zijn. Maar als ik eerlijk ben redt die deze plaat met zijn Ummagumma-achtige hoes ook niet. Als ik even op de toekomst vooruit extrapoleer klinkt Jamaica op een volgende plaat als Kensington of Simply Red. Hopelijk komt het niet zover.
mij=Control Freak / PIAS
4 reacties