‘Coldplay heeft op die nieuwe plaat van ze gewoon hun relevantie verloren’, klaagde een vriend van me zondagavond aan de cafétafel. Nou is dat op zich wat vroeg om dat te zeggen – Röyksopps Senior pakte me ook pas wat later in – maar je kunt het ook zo zien: is het geen tijd voor een nieuwe band die we dan Coldplay noemen? De vierde plaat van het Belgische The Go Find heeft namelijk ook wel wat weg van het Ghost Stories-concept. Op Brand New Love, zo heet-ie, staan even rustige, prettige, onschuldige gitaarliedjes met wat elektronica her en der, en gemiddeld hebben de Belgen dan nog interessantere teksten dan Chris Martin ook. In liedjes als “The Message” of “We Promised Together” is het af en toe echt alsof je Coldplay hebt aanstaan. De bassen in “Your Heart” zijn dan weer een beetje van SOHN geleend, “The Lobby” is een landerige Metronomy-track en in opener “Jungle Heart” zitten wat Atoms For Peace-invloeden. Maar verder geldt voor The Go Find dat deze band zijn liedjes (weer) niet te opvallend laat ontsporen. Zanger Dieter Sermeus is gewoon te consequent beleefd en te geloofwaardig om uit zijn rol te vallen. Dat maakt hem sympathiek en ook een beetje saai, maar als luisteraar moet je ook wat moeite willen doen. Mooie details zitten er voldoende in Brand New Love. Een liedje als “Japan” – waar ongemerkt toch een saxofoon in zit – heeft een prachtige opzet en is vermoedelijk op prachtige manieren te coveren of remixen. Tegenover zijn grote voorbeelden laat The Go Find veel punten liggen, maar het is wel de ideale slimme indieplaat die je tijdens een bezoek of goed gesprek kunt aanzetten. Kortom: de nieuwe Coldplay!
mij=Morr
4 reacties