De titel Dereconstructed van de tweede plaat van het uit Alabama en Georgia afkomstige viertal Lee Bains III & The Glory Fires slaat op een periode in de geschiedenis van de Zuidelijke staten in de VS, de Reconstruction. Dat was de tijd waarin geprobeerd werd om van de Zuidelijke staten na de verwoesting en het verlies van de Burgeroorlog weer een functionerende samenleving te maken. Democratisering en afschaffing van de slavernij werden in de kiem gesmoord door wetgeving waarmee de zwarte bevolking feitelijk alsnog gelijkwaardige deelname aan het openbare leven werd ontzegd. Het duurde tot de jaren zestig van de vorige eeuw tot die wetten grotendeels werden geschrapt, maar de gevolgen zijn nog steeds merkbaar in de Zuidelijke Staten. Zanger, gitarist, songwriter én tekstschrijver Lee Bains III laat soms horen ondanks alles toch trots te zijn op zijn stad Birmingham (“The Weeds Downtown”), maar meestal beschimpt hij de hypocrisie, bijvoorbeeld van de vrome zondagse kerkgangers die een dag later het ‘hebt uw naaste lief’ weer vergeten zijn. Ja, er worden ook heel wat bijbelteksten aangehaald. Bains is boos, erg boos, en de heren gieten dat in een vorm die ergens tussen southern rock en garagerock inhangt. Misschien kun je ze omschrijven als het iets wildere kleine broertje van de Drive-By Truckers. Iets meer richting garagerock dan de laatstgenoemde, inclusief het knarsende en piepende recht-zo-die-gaat-gerammel. Ook in de productie is het allemaal niet heel subtiel, wat maakt dat het na verloop van tijd wat eenvormig wordt. Toch is het uiteindelijk een lekkere plaat. Bovendien heeft Bains iets te vertellen en daar moet het toch allemaal mee beginnen.
mij=Subpop