Of ik misschien weer wat stukjes wilde schrijven. Mijn bijdrages aan File Under zijn inmiddels tot ver beneden het gewenste minimum gedaald, zo nu en dan een interview of een verdwaalde recensie. Maar ondertussen blijven er fraaie albums uitkomen die naar mijn bescheiden mening niet de aandacht krijgen die ze absoluut verdienen. Tijd voor wat achterstallig onderhoud. Laat ik maar meteen beginnen met een hele fijne eigen beheer-uitgave. In april van dit jaar kwam eindelijk het debuutalbum Bright Fire van het Californische folky dreampop-duo The Honey Trees uit. Ik kwam ze ooit op het spoor dankzij een tip van de altijd attente verkoper Guus van de lokale Velvet Music-winkel. Ik was meteen om. De prachtige vocale harmonieën van Becky Filip en Jacob Wick zijn als honing voor de ziel. Honing met een bitterzoete smaak. De vergelijking met bands als Trespassers William, Our Broken Garden en Cocteau Twins is snel gemaakt. Iets minder voor de hand liggend: met name de nummers waarin Wick de leadvocalen voor zijn rekening neemt, doen op een positieve manier in de verte denken aan Keane ten tijde van Hopes and Fears. In de verte dus, hè?. Hier is gelukkig geen sprake van blèrende zeehondjes-taferelen.
mij=Eigen beheer