Het is een woord dat ik zelden gebruik in plaatbesprekingen, maar dit keer moet het. Tied To A Star, de inmiddels vierde soloplaat van J. Mascis, is een heuse groeiplaat. Zo eentje die bij eerste beluistering een gaap oproept. Veel dezelfde gitaren en vaak dezelfde gitaarsound. Het zal ongetwijfeld zijn Martin-gitaar zijn, waar hij zijn eerste akoestische soloplaat naar vernoemde: Martin & Me. Maar dan: nog een keer draaien omdat ik toch netjes een stukje wil maken en niet op de eerste beluistering af wil gaan. Nòg maar een keer, want hoorde ik in “Wide Awake” nou een bekende damesstem? (Inderdaad, Chan Marshall aka Catpower. Ook al in de jaren negentig groot geworden en ongetwijfeld even lijp als Mascis.) Toch maar meenemen in de auto, immers de ultieme test voor een plaat. En jawel, ik hoor mezelf meebrullen met het refrein van “Heal The Star” en zit me vervolgens te verbazen over het stukje Indiase raga in diezelfde track. Zelfs een instrumentaaltje als “Drifter” knik ik dan goedkeurend mee. Eigenlijk doet J. Mascis niet veel anders dan hij in zijn rol als gitaargeselaar bij Dinosaur Jr. zo ontzettend goed kan: gitaarmuren bouwen. Alleen zijn ze dit keer voornamelijk op een akoestische gitaar gespeeld. Ander geluid, vrijwel hezelfde effect. Maar daarvoor moet je een paar keer luisteren. Groeiplaat, echt waar.
mij=Subpop