Een begenadigd gitarist met een warme stem. Liedjes die ook zonder opsmuk krachtig blijven, en dan ook nog met prima teksten. Vreemd dat Richard Thompson tot 2014 wachtte tot hij een officiële akoestische plaat uitbrengt, maar goed, nu is er Acoustic Classics. Tegenwoordig struikel je over de elektrisch versterkte folkpopbandjes, eind jaren zestig was dit allerminst vanzelfsprekend. Vanuit Engeland heeft Thompson via Fairport Convention (met o.a. Sandy Denny) veel betekend voor deze muzikale richting. In1974 ging hij met Linda Thompson verder om uiteindelijk in 1983 solo te gaan. Oké, er was al een soloplaat in 1972. Uit deze niet geringe muzikale carrière koos hij veertien liedjes die hij dus solo en akoestisch opnam, zijn Acoustic Classics. Tja, wat kun je hier nou voor kritiek op hebben. De man in kwestie is fenomenaal en alleen als je al liedjes als “Walking On A Wire” en “I Misunderstood” hebt geschreven dan verdien je al een staande ovatie. In dat laatste zit misschien dan wel mijn kritiek. De keuze om het in de studio op te nemen maakt het resultaat wat klinisch, terwijl een opname in een intieme setting misschien wel net dat beetje extra had kunnen brengen.
mij=Proper Distribution/PIAS/Rough Trade