Op 31 augustus 2013 had ik het geluk dat ik op uitnodiging aanwezig kon zijn bij het festival De Heerlijkheid in en rondom de prachtige locatie Kasteel Baexem. Die datum weet ik zo precies omdat dat mijn verjaardag is. Dit was wel een hele fijne manier om die te vieren – er werd zelfs een liedje voor me gezongen. Naast fijne optredens van onder andere Nevada Drive, Dusty Stray en The Woodwards bleek het festival in de vorm van het afsluitende The Be Good Tanyas nog een aangename verrassing voor mij in petto te hebben. Ik was meteen helemaal weg van de sublieme countryfolk van het damestrio Sam Parton, Trish Klein en Frazey Ford. Tussen alle hectiek van de decembermaand en al haar jaarlijstjes-perikelen bracht laatstgenoemde haast onopgemerkt haar tweede soloalbum Indian Ocean uit. Het in de legendarische Royal Studios te Memphis opgenomen juweeltje leek even, net als haar debuutalbum, weer een van die pijnlijk over het hoofd geziene meesterwerken te worden. Eeuwig zonde. De wonderlijke combinatie van Frazey’s aan Natalie Merchant en Ane Brun verwante, breekbare voordracht en de warmbloedige soul van de residerende huisband The Hi Rhythm Section – dat zachtjes ronkende hammondorgel! – verdient een beter lot. Gelukkig lijkt momenteel het tij te keren. Op diverse toonaangevende plekken duiken lovende recensies op en tijdens Eurosonic zag ik tot mijn genoegen dat het album zich reeds op plaats twee in Plato’s verkooplijst genesteld had. Tevens schijnt de kaartverkoop voor haar tour in maart behoorlijk goed te lopen. Zo ziet het er alsnog naar uit dat Indian Ocean een van de releases wordt die dit jaar kleur gaan geven.
mij=Netwerk Music Group