Fratsen – Caspar

Het is 7 januari 2015. Ik heb nog een dagje vrij en ik luister naar Caspar, de net gearriveerde nieuwe CD van de legendarische band Fratsen uit Diepenheim. Eindelijk had ik ‘m eens besteld, want het is niet te vinden op Spotify. Ondertussen volg ik de gebeurtenissen rondom de aanslag op Charlie Hebdo, terwijl uit mijn speaker het zalvende ‘alles komt goed’ klinkt. Ik luister normaal gesproken bijzonder weinig naar teksten, maar vandaag lijkt alles wel heel toepasselijk op de gebeurtenissen, waarover (zanger/gitarist) André Manuel die dag nog op Twitter schrijft: ‘godverdomme, wat ben ik blij dat ik voor geen meter kan tekenen’. Manuel is wel uiterst scherp(zinnig) in zijn teksten, wie hem als cabaretier kent zal dit ook beamen. ‘Ik wil sterven in dit harnas, vier met mij het vrije woord, begraaf me onder het podium, van de 1 2 3 4 Vijfpoort’ klinkt het, en ik ben even onder de indruk. Met Fratsen vieren we het plezier van de vrijheid, maar ook de vriendschap tussen de Tukkers, die na bijna twintig jaar de draad weer oppakten na een aantal succesvolle reünieconcerten. Gewoon, omdat ze er zin in hadden. ‘Uw zooitje ongeregeld is weer terug’ horen we op “Zeg Nooit Nooit“, en dat is onmeunig mooi. ‘Nieuw werk is essentieel voor de band, het laatste wat we willen is een nostalgie-actie zijn’, aldus de band, en zie hier Caspar, waarbij de maatschappijkritische teksten hand in hand gaan met een flinke dosis humor. Zo lijkt “Loopgraven” een verwijt naar de Zwarte Piet-discussie, maar ja, iedereen is dan ook anders (“Sommigen”), en zo beschrijft Manuel zijn eigen donkere kant op “Zwart”. ‘Concentreer toch al uw aandacht op het wonderschone’ is een goede aanbeveling op “Het Wonderschone”, en zo mag er ook ruimte zijn voor de droge humor zoals in “Goeie Gena” (‘Ik heb m’n haren gepoetst en m’n tanden gekamd, en een kop zwarte koffie in het broodrooster geramd’), waarmee Fratsen nog steeds zijn jeugdige ondeugendheid toont. Over het algemeen zijn het vrij rustige slowrockers op het album, die kalm voortslepen, en waarop Manuel zijn teksten voordraagt, soms zelfs als een dronkenman (“Pastorale”) die te lang is blijven hangen op een fout feestje. Het is dan misschien jammer dat er geen kneiter van een up-tempo rocksong op staat als “Pimpelmees” of “Hardrocker”, maar nummers als “Alles Komt Goed”, “Vijfpoort” en “Luie Donder” zijn dan wel weer de meezingers die lang in je hoofd blijven rondzoemen. Daarbij vond ik de nieuwe nummers live ook tot leven komen tijdens de CD-release in Metropool in Hengelo, en zo onderga ik de band dan ook het liefst. Met Caspar, niet geheel toevallig een van de Wijzen uit het Oosten, is Fratsen aanbeland in een nieuw tijdperk, maar de band maakt nog steeds tijdloos vermaak. Met een boodschap. Met vrienden. En met een goed potje bier. Dan komt alles goed.

mij=Goomah