Nils Frahm – Solo

Ik lig in bed. Wakker geworden van de razende wind rond het huis. De regen hamert tegen de ruiten. Ik draai me op mijn zijn en kijk op mijn telefoon. Facebook stuurt me een berichtje over wat ik vorig jaar deed op deze dag. Ik holde om 15:00 een 5 kilometer in de verschrikkelijke hitte. Nu ben ik al bijna een half jaar geblesseerd en is het verschrikkelijk weer. Ik scroll wat door mijn Facebook-feed. Happy Piano-day zegt de Nils Frahm-pagina. Verrek, da’s waar ook: die kleine sympathieke Duitser had een dag in het leven geroepen om de piano te vieren. Mijn zegen had-ie bij voorbaat al! Maar er blijkt nog een grote verrassing schuil te gaan in het bericht. Ter ere van Piano Day brengt Nils zijn nieuwste soloplaat uit. Mijn dag is in een keer er een stuk beter aan toe. Op www.pianoday.org staat er nog een heel verhaal bij, maar ondertussen ben ik al ondergedompeld in de tracks die op Soundcloud, Spotify staan én Frahm zelfs ter ere van Piano Day gratis ter beschikking stelt als download. De eerste vijf tracks laten Nils Frahm op zijn best horen, subtiel maar vooral liefdevol bespeelt hij zijn piano. Zeker het openingsduo “Ode” en “Some” doet me de waan van alle dag vergeten. Wat nou regen, wat nou wind, wat nou drukte om van alles. Zo in mijn warme bedje met op bijna muisstil volume Nils Frahm die mijn oren verwent, ik kan me weinig beters wensen. De ontroerend mooie verstilde tracks gaan door totdat “Wall” zich aandient na een klein half uur. Hamerend op de toetsen probeert Frahm me mijn bedje uit de duwen. Ik weet het de drang te weerstaan, ik blijf liggen, maar ben nu wel goed wakker. Ik zet het volume iets harde en luister verder naar het dik 10 minuten durende “Immerse!”, een track waar Frahm aan het begin een bluesy draai geeft aan zijn spel, maar die verderop verstilt en mij als luisteraar steeds meer op scherp zet, omdat je niets van het hoorspel wilt missen. De regen ben ik ondertussen al lang vergeten, het afsluitende “Four Hands” laat zich aanhoren als een prachtig ontluikende lentedag. Buiten denken ze daar anders over. Ik kan niet wachten tot de verrassing die Frahm volgend jaar op de 88e dag van het jaar voor ons in petto heeft.

mij=Erased Tapes / Konkurrent