Er staat een luisterinstructie achter op de hoes van While Laughing, The Joker Tells The Truth, en deze luidt: ‘This recording will sound best when played at ¾ to maximum available undistorted volume level on stereophonic equipment’. Dat zal ik maar eens proberen dan. Swearing at Motorists is een lofi-band in de beste slackerpop-traditie. Bij beluistering schoot mij als eerste de naam Marcy Playground te binnen. Maar anders dan deze ‘one hit wonders’, die toch vooral bekendheid genieten door hun hit “Sex And Candy“, klinken de songs op While Laughing, The Joker Tells The Truth ongepolijster. Mede dankzij deze ongepolijste sound en liedjes die nooit langer zijn dat tweeënhalve minuut weet dit ‘scheldende’ duo uit Dayton Ohio voor de volle 37 minuten te boeien. De songs zijn nogal schetsmatig en mede door de achteloosheid waarmee ze opgenomen lijken te zijn, onthullen ze slechts sporadisch het songwriters-vakmanschap dat achter de liedjes schuilgaat. Maar op druilige middagen als de zaterdagmiddag waarop ik deze recensie schrijf, glijden de liedjes bij mij net zo makkelijk naar binnen als een koud biertje op een hete zomerdag. Weemoedig als ik daardoor wordt, spijt het mij dat deze muziek niet altijd zo hip gebleven is als in de jaren negentig toen bands als The Lemonheads, The Dandy Warhols, en het eerder genoemde Marcy Playground hun finest hour hadden. Maar stiekem klinkt dit album van Swearing At Motorists nog fijner.
mij=A Recordings