Tja, als je een van de leden bent van een groep en je kunt je ei daar niet kwijt dan moet je een soloplaat uitbrengen. Als je dan lid bent van een succesvolle groep dan is een label waarschijnlijk ook nog wel te vinden. Zo ging het ook met Will Butler. In het dagelijks leven speelt hij bij Arcade Fire bas, keyboards, gitaar, percussie en nog heel veel meer. Aan het roer van Arcade Fire staat zijn broer Win Butler, en nu is het kennelijk tijd voor Will om zichzelf in de kijker te spelen. Dat resulteert in zijn eerste solo-album Policy met een lengte van slechts 27 minuten. Het lijkt wel of Will jaren muzikaal onderdrukt is, nu hij helemaal los kan gaan. Hij weet goed hoe je liedjes moet schrijven. Eigenlijk te goed, want het gaat in de nummers veel kanten op. Aanvankelijk denk ik dat Butler in het heerlijk rauwe Pixiesachtige “Take My Side” de rockster uit wil hangen, maar in het aansluitende (en single) “Anna” lijkt er goed geluisterd naar Kraftwerks “Autobahn”. Dit alles inclusief toetsen. In “Finish What I Started” gaat het dan weer met behulp van een piano de melodramatische kant op. En zo kan ik doorgaan Na acht nummers vraag ik me af wat Butler ons muzikaal wil vertellen. Hij is net een tol die alle kleuren laat zien. Die kleuren zien er op zichzelf prima uit, maar als totaal draait deze tol een raar rondje. Toch is het allerminst een vervelende plaat. Daarvoor is het materiaal simpelweg te goed.
mij=Merge/Konkurrent