Waarom weet ik niet helemaal, maar ik krijg de indruk dat het Britse God Damn uit de West-Midlands een nieuw genre bezigt; glamnoise. Het duo bestaande uit Edward en Ash Weaver overstuurt maar al te graag hun geluid in de troebele dikke luchten van de psychedelica. En toch kan de band het niet nalaten om duidelijke songstructuren te hanteren die lekker in het gehoor liggen. Dan mag je jezelf wel op de borst kloppen als het hardste duo in Engeland, er is geen enkel afhaakmoment. Alles draait volgens de band om dynamiek, om krachtige riffs en om een gedegen opbouw. Da’s behoorlijk intelligent. En ik durf te wedden dat als Marc Bolan nog had geleefd, hij graag dezelfde weg was ingeslagen. Marilyn Manson, zo doe je dat dus met een traditioneel instrumentarium zonder de overtollige elektronica en effectbejag. Dit rockt als een malle!
mij=One Little Indian