Hij heeft platen gemaakt onder zijn volledige naam Jeff Scott Soto, als JSS en nu als Soto. Toch is er een verschil. Deze band heeft een eigen website en wordt ook echt als band gepresenteerd, ondanks de naamgever. Dat is best opmerkelijk, want drummer Edu Cominato, bassist David Z en gitaristen BJ en Jorge Salan zijn geen van alle nieuwelingen: op David Z na waren zij al te horen op het prima JSS-live-album One Night In Madrid uit 2009. Blijkbaar wilde Soto toch meer een bandproject dan wéér een album waarop het alleen om hem en zijn stem draaide. Dat blijkt ook uit de songschrijvers en de uitvoeringen. Waar Soto de afgelopen jaren vooral werk van broodsongschrijvers uit de Frontiersstal vertolkte, heeft de band nu meegeschreven. Dat nam niet weg dat de eerste songs uit samenwerking met anderen ontstonden: als eerste werd “Wrath” geschreven en uitgevoerd met Ozzy’s Gus G, gevolgd door “Final Say” met Mike Orlando (Adrenaline Mob). Daarmee was de basis gelegd voor een veel heavier album dan we de afgelopen jaren van Soto gewend waren. Van de band wisten we al dat die goed was en dat laten ze hier horen. Het knalt en rockt, en dat hebben we de afgelopen jaren te weinig gehoord van Soto. Prijsnummer is het bijna negen minuten durende “End Of Days”, waarop de band met bombast, orkestrale arrangementen en een kinderkoor (!) alles uit de kast trekt voor wat je misschien nog het best zou omschrijven als powermetal met progressieve trekjes. Daarnaast is het gewoon knap om een tongbrekende titel als “Narcissistically Yours” te gebruiken en daar ook nog eens een lekkere track mee te maken. Helaas zijn niet alle tracks even goed. De eerste paar tracks – onder andere de eerdergenoemde tracks “Wrath” en “Final Say” – zijn nogal dertien-in-een-dozijn-composities. Het helpt dat ze lekker heavy zijn, maar na de eerste paar songs wordt het pas echt leuk en blijven de pareltjes zich aaneenrijgen. Soto werd op zijn studioplaten de laatste jaren steeds meer een brave ballad-act, met Inside The Vertigo worden er eindelijk weer eens lekkere rockers aan zijn oeuvre toegevoegd. Het is meteen zijn beste plaat in jaren.
mij=earMusic