Op het podium is Galactic een vijfkoppige funkformatie, aangevuld met een zanger, in de studio halen ze er graag en veel invloeden van buitenaf bij. Dat geldt des te meer sinds een aantal jaren geleden zanger Theryl DeClouet om gezondheidsredenen moest stoppen. Live is de vocalist – en zesde man – niemand minder dan Living Colours Corey Glover, maar in de studio worden steeds gastvocalisten gebruikt. Hoewel Galactic als jamband geldt, zijn de tracks op Into The Deep, het achtste studio-album in twee decennia, redelijk kort en to the point gehouden door bandleden/producers Ben Ellman en Robert Mercurio. De veelheid van stijlen in hun stad van herkomst New Orleans heeft volgens Galactic één basis: funk. Dat is te horen. Met “Sugar Doosie” begint het album met moddervette feestelijke funk die vooral om de blazers draait. JJ Grey tekent voor de eerste track met zang: “Higher And Higher”, bijna een New Orleans-versie van de Motownsoul. Het titelnummer, met Macy Gray als zangeres, is een r&b-ballad, maar dan wel funky als de neten. Het volgende nummer, “Dolla Dive”, is een soort seventiesfunk met semirap van David Shaw. “Long Live The Borgne” is een instrumental die door de funk-met-elektronica wel wat heeft van de Beastie Boys op Ill Communication. “Does It Really Make A Difference” met Mavis Staples doet dan weer sterk denken aan de Motownsoul uit de sixties. “Chicken In The Corn” is een track van de Jamaicaan Brushy One-String, die ook op de versie van Galactic te horen is. En zo stuitert Galactic van de ene stijl naar de andere, met altijd de bas van Robert Mercurio als motor. Dat zorgt weliswaar consequent voor een funkfeel, maar ondanks de kwaliteit van de uitvoeringen is de veelheid aan stijlen mij net iets te groot. Zeker in combinatie met alle gastvocalisten (niet minder dan acht) heb je soms het gevoel eerder naar een verzamelalbum te luisteren dan naar een bandalbum. Live is Galactic ongetwijfeld een feestje en zelfs in de studio weten ze dat gevoel prima over te brengen, maar de eenheid is ver te zoeken. In zulke gevallen is ‘eclectisch’ een favoriet recensentenwoord. Ik neig naar fragmentarisch.
mij=Provogue/Mascot