Alabursy is een album met kleine, kale liedjes. Thuis opgenomen op een viersporenrecorder – lo-fi is het woord – heeft de Zweed een mooie plaat gemaakt. Opener “The Summer Chafer” en het afsluitende titelnummer “Alabursy” zijn instrumentale, soundscape-achtige stukken. Je zou ze met een beetje goede wil kunnen beschouwen als het decor waarin de acht overige nummers zich afspelen. Het Zweedse platteland: de natuur, de winterse sneeuw, donkere nachten met veel sterren, maar ook bomen, gras, heuvels en rivieren. De eenzaamheid en de beklemming: Daniel Norgren stort zijn hart uit en laat zien waar hij vandaan komt. Meestal is het slechts één instrument dat zijn hoge stem begeleidt: harmonica, gitaar, piano, een enkele keer (“Like There Was a Door”, “As long we last”) aangevuld met wat percussie. Op de achtergrond blijft de tape-hiss hoorbaar. Folk is hier het genre – waar in zijn eerdere platen blues en rock doorklonken – , Bob Dylan (“Why May I Not Go Out And Climb the Trees?”) en Leonard Cohen (“The Fox Chase”), maar ook recentere liedjesschrijvers als Bill Callahan en Will Oldham zijn voorbeelden. Voor oktober staat overigens alweer een nieuwe plaat op de rol. Toch maar in de gaten houden.
mij=Superpuma Records