Warren Haynes, dat is toch die man die voortdurend onderweg is met Gov’t Mule met steeds weer gasten uit andere genres? Jup. En toch vond hij tijd en noodzaak voor een solo-album. Bij de eerste track van Ashes & Dust is al duidelijk waarom: in “Is It Me Or You” is in de eerste maten al een viool te horen. De volgende track, “Coal Tattoo”, krijgt er naast de viool ook nog een banjo bij. Jawel, Haynes heeft voor dit soloalbum een band gekozen die de country en bluegrass van haver tot gort kent. Het uit New Jersey afkomstige Railroad Earth namelijk, een zesmansformatie die veel akoestische instrumenten in het arsenaal heeft, maar zich net als Haynes niet bepaald krampachtig aan de grenzen van genres houdt. Als het maar goed klinkt. Dat het meer folky klinkt dan we van Haynes gewend zijn is desalniettemin onvermijdelijk, maar dat was ook precies de bedoeling. Sommige songideeën lagen al decennia bij Haynes te wachten op een studioversie. Een daarvan, die wel al een hele tijd bekend was van live-optredens, is “Company Man”, over het werkende leven van zijn vader. Natuurlijk zijn er ook een aantal covers. Meest opvallend is nog wel Fleetwood Macs “Gold Dust Woman” met Grace Potter als gast. Haynes zou Haynes niet zijn als hij geen uitstapjes zou maken naar blues, jazz en rock, maar door de aanwezigheid van Railroad Earth blijft het ferm in de country- en bluegrasshoek. Het resultaat is volop variatie en dynamiek op een album dat niettemin als een geheel aanvoelt. En, ook niet onbelangrijk, een duidelijk zijpad in de loopbaan van Warren Haynes. Luister maar eens naar zijn gitaarwerk op “Stranded In Self-Pity”. Je verwacht het eerder in een rokerig jazzkeldertje dan op een plaat van Warren Haynes, zeker als hij solo’s uitwisselt met de klarinet(!) van Andy Goessling. Ashes & Dust wordt dan wel uitgebracht als Warren Haynesplaat – en dat is ook wel logisch, omdat hij de belangrijkste componist is – maar de vermelding van Railroad Earth op de hoes is meer dan terecht. Zij zijn voor een groot deel verantwoordelijk op de sfeer op dit album. Tegelijkertijd heeft het Haynes zodanig geïnspireerd dat hij beter dan ooit lijkt te zingen. Het is de combinatie van de twee die Ashes & Dust zijn kracht geeft.
mij=Provogue/Mascot