Er zijn wel meer artiesten die op een bepaald moment switchen van Engels naar Nederlands. Maar het gros dat ik daarvan ken zit toch wat meer in de singer/songwriterhoek en niet in de hoek waar Organisms zit: vurige stevige indierock. Sowieso zijn Nederlandstalige bands schaars op dit gebied. In het verleden was er natuurlijk een band als de Div, maar daarna was er weinig noemenswaardigs. Daar brengt Organisms met Dag Nacht in een keer verandering in. De band met gitarist en zanger Lennard Kruithof (voorheen Spider Rico) klinkt in hun moerstaal misschien nog wel overtuigender dan op hun Engelstalige album Rainbow Black + White dat we hier eerder bespraken. Sterker nog, ik denk dat ze er over de grens best nog mee zouden kunnen scoren als de wind de goede kant op staat. Muzikaal is er namelijk helemaal niets aan te merken op Dag Nacht. De tracks zijn net wat scherper en vinniger en dat komt zeker ook doordat de toetsenist is ingeruild voor een extra gitarist in de persoon van Joeri Voogt. Dag Nacht doet me bij vlagen denken aan het oude werk van het helaas te vaak over het hoofd geziene Fireside (ken je ze niet, check hun album Do Not Tailgate). Daar draagt de stem en zijn intense verteltoon van Kruithof voor een groot deel ook aan bij. Zijn teksten staan bol van dagelijkse hinderlijkheden en frustraties die we allemaal wel kennen. Maar wel op een zodanige manier gebracht dat het niet uit zijn voegen knapt van de pathetische clichés. Het maakt Dag Nacht een van de interessantere Nederlandse rockplaten van de afgelopen tijd.
mij=Grond