Het is al vaak gezegd en geschreven, om als singer-songwriter op te vallen moet je van goede huize komen. De platenmaatschappij van Korey Dane probeert je dan ook te lokken met hoge referenties: Ryan Adams, Bruce Springsteen, Whiskeytown, Wilco, M.Ward en Jeff Buckley worden als vergelijkingsmateriaal aangevoerd. Zie daar maar eens bij in de buurt te komen. Youngblood is het tweede album van Korey Dane, een vijfentwintigjarige singer-songwriter uit Long Beach, Californië. Het album is een weerslag van een tweejarige roadtrip door de Verenigde Staten. Dat hoor je terug in de elf liedjes die het prima zouden doen in de auto op een rondreis door Amerika. Toch val ik op het eerste gehoor nu niet bepaald van mijn stoel van dit album. Dat komt in eerste instantie door Dane’s stem die goed is maar niet heel bijzonder. Maar schijn bedriegt, na meerdere keren luisteren hoor ik toch wel dat Korey Dane een goede songschrijver is. Het album kent zeker wat inkakmomenten maar daar staan het catchy “Jules Verne”, het melancholische “Pony & The Kid”, het rockende “Heaven Won’t Let Me In” en de ballad “The Lion & The Keeper” tegenover, waarin Dane mooi laag zingt. Sowieso komt zijn stem beter uit in de lagere regionen. Ook moet nog vermeld worden dat Korey Dane een uitstekende gitarist is die verrassende riffs en melodielijnen in zijn songs stopt. Met Youngblood kan Korey Dane (nog) niet tippen aan de verwachtingen die zijn platenmaatschappij hem oplegt maar het is wel een stap in die richting.
mij=Innovative Leisure