Onze jongeman, peuter, houdt van ‘noepjes’. Hij kan een zakje met een stuk of zes van deze zoetigheden met smaak opeten. Zijn vader is niet minder erg. In de winkel kan ik me wel beheersen, maar zet geen zak met tumtums of hoe ze ook mogen heten in mijn buurt. Bescheiden zal ik telkens een handjevol pakken, maar aan het eind van de dag zal de zak aanzienlijk leger zijn . De snoepjes die We Were Evergreen heten zijn van Franse makelaardij, maar worden geproduceerd in Londen. Hun debuutalbum Towards nam het trio op met Charlie Adrew (Alt-J) en kent twaalf nummers. Het zijn allemaal lekkere hap-slik-weg-snoepjes. Ze grazen makkelijk weg en bezorgen je even een goed humeur. De onderlaag is een warm bad dat dan weer folky klinkt, dan weer leunt op een loom reggaeritme, dan weer disco-invloeden kent, maar toch ook de niet al te zwaar op de hand zijnde indie-liefhebber zou moeten aanspreken. De tussenlaag is springerig gevuld met elektronica en beats door bijvoorbeeld de xylofoon. Het maakt dat Towards prettig wegluistert, maar dat je aan het eind van de rit de nummers ongemerkt tot je genomen hebt. Gelukkig zit er een repeatknop op de cd-speler. En nee, je wordt er niet misselijk van
mij=TCBYML