The Gathering leerde ik kennen door de televisie-registratie van Pinkpop in 1997. Ik keek maar met een half oog maar werd opeens geraakt door de glasheldere stem van Anneke van Giersbergen en de uitgesponnen rock van haar medebandleden in The Gathering. Ik was gelijk verkocht. De band was begonnen als deathmetal bandje, had een paar bezettingswisselingen achter de rug en was nu een soort prog-rock band met een geheel eigen karakter geworden. Normaal gesproken niet echt mijn ding maar er zijn uitzonderingen die de regel bevestigden. De band is in de jaren daarna nog een paar keer van bezetting veranderd, met als opvallendste verandering het vertrek van eerder genoemde Anneke in 2007 en de daarop volgende toetreding van zangeres Silje Wergeland uit Noorwegen. In hun hele bestaan heeft The Gathering succes en waardering over de hele wereld geoogst voor hun eigenzinnige en bijzondere oeuvre maar de laatste jaren is de band niet heel erg actief meer. Toen een dik jaar geleden uit het niets twee concerten (op één dag) werden aangekondigd om hun vijfentwintig jarig bestaan te gaan vieren moest ik daar toch wel heen natuurlijk. Op 9 november 2014 was het zo ver. Fans uit alle windstreken van de wereldbol waren naar Nijmegen afgereisd om “25 Years Diving into the Unkown” mee te maken. Ook omdat bijna alle vroegere bandleden een bijdrage aan het concert zouden leveren. En nu is er dan eindelijk de geluidsregistratie van dit concert. Het gezegde ‘je had er bij moeten zijn’ gaat wel op want hoe puntgaaf deze cd ook klinkt, het gevoel in de zaal (een waarschijnlijk ook op het podium) van emoties, ontlading en saamhorigheid zijn niet te vangen op welk medium dan ook. Desondanks is het genieten. The Gathering deed geen standaard show maar liet haar huidige en voormalige bandleden in allerlei, soms onverwachte, combinaties spelen. Al met de eerste track “Saturnine”, opvallend genoeg gezongen door zowel Silje als de drie voormalige vocalisten (Bart Smits, Marike Groot en Anneke), is het raak, een prachtige, gloedvolle sound vol dynamiek. Soms rockt The Gathering als een stel jonge honden (hoor Bart en Marike te keer gaan in “King for a Day”) maar soms is het ook ontroerend en klein zoals in het liefdevolle duet “Afterwords” of bijna hitgevoelig als Silje en Anneke samen “Paper Waves” brengen. De nadruk van de set ligt een beetje op de succesperiode van de jaren met Anneke als zangeres maar dat mag de pret niet drukken. Iedereen die The Gathering een beetje gevolgd heeft krijgt warme gevoelens bij klassiekers als “Strange Machines”, “On Most Surfaces (Inuit)” en het onbetwiste hoogtepunt “Travel” waarin de emotionele lading die deze reünie, en vooral dit nummer, meebrengt door merg en been gaat. Absoluut een prachtige registratie van dit feestje van The Gathering. Een uniek muzikaal gezelschap.
mij=Psychonaut Records