Napret: Grasnapolsky vrijdag & zaterdag

File Under was dit weekeind op Grasnapolsky. Het mooie winterfestival wat dit jaar al weer voor de derde keer in en rondom het indrukwekkende zendgebouw van Radio Kootwijk wordt gehouden. Met een capaciteit voor ongeveer 1500 bezoekers kun je Grasnapolsky beslist als een kleinschalig festival te beschouwen. De podia zijn verdeeld over het hoofdgebouw waar hoofdpodium ‘Lange Golf’ en podium ‘Korte Golf’ zich beide in de Zenderzaal van het Radio Kootwijk bevinden en de podia ‘Annex A’ en ‘Annex B’ in de bijgebouwen. De ‘Loods van Joost’, gehost door Pinguin Radio, bevindt zich net buiten het terrein van Radio Kootwijk, evenals ‘De Watertoren’. Naast de3voor12-sessies in Annex A is dit wellicht een beetje overkill op het gebied van sessie podia. Maar de sessies in de watertoren zijn inmiddels traditie, terwijl 3voor12, die dit jaar voor het eerst sessies op Grasnapolsky organiseert.

Vrijdag
Officieel is Grasnapolsky een tweedaags festival. Maar voor de gasten die logeren op bungalowpark Landal Rabbit Hill is er op de vrijdag ook een programma met artiesten die later dit weekeinde ook acte de présence zullen geven op het festival zelf. Aan Lucky Fonz III de eer om het weekeinde af te trappen in het Landal Amfitheater. Waar hij het massaal toegestroomde publiek trakteert op een volledig Nederlandstalige set met liedjes van zijn gloednieuwe album In Je Nakie. Lucky Fonz III ontpopt zich daarbij als een echte crowdpleaser die het publiek als geen ander mee weet te krijgen. Wij worden dan ook regelmatig ingezet om de koortjes te verzorgen bij zijn spitsvondige liedjes. Maar Lucky Fonz III zou Lucky Fonz III niet zijn als hij enkel grappig uit de hoek zou willen komen. Zo is “Zeilmeisje” een liedje wat hij schreef uit bewondering voor Laura Dekker, het zeilmeisje dat op haar veertiende al durfde waar hij als tiener vol zelftwijfel slechts van durfde te dromen.
Nadat Lucky Fonz III het spits afgebeten heeft wordt het feestje in het atrium van Landal Rabbit Hill voortgezet door de rappers van De Likt. De locatie doet nog het meest denken aan de aula van je middelbare school, maar daar laten de Rotterdammers zich niet door uit het veld slaan. Met hun snoeiharde beats en een spervuur aan woorden roepen ze herinneringen op aan de begindagen van de nederhop toen de Osdorp Posse de toon zette. Dit gebeurt natuurlijk met veel lef en bravoure, en de set bereikt zijn kolkende hoogtepunt als Jordy Dijkshoorn (type Opel Manta-rijder maar dan zonder het bijbehorende matje) slechts gehuld in rood glimmende hotpants en bijpassende voetbalkousen over een zee van handen zich door een kolkende massa laat meevoeren. Na deze climax is het aan DJ Falco Benz de taak om de het feestje in rustiger vaarwater te brengen. Voor de File Undertjes onder de festivalgangers is het dan echter tijd om hun bungalow weer eens op te zoeken.

Zaterdag
Zoals al eerder opgemerkt is Grasnapolsky. allesbehalve een grootschalig festival. Maar met een viertal podia en twee locaties waar sessies gehouden worden en het tot gezellige huiskamer omgebouwde Kadaster slaat de keuzestress af en toe toch even toe. Gelukkig is File Under deze zaterdag vroeg uit de veren en is aan I Am Oak’s Thijs Kuijken de eer om de slaap uit onze ogen (en oren) te spelen tijdens een intieme 3voor12-sessie. Daarna moeten we snel door naar het hoofdgebouw voor Pitou Nicolaes, die onder de naam Pitou geflankeerd door twee achtergrondzangeressen haar kraakhelder gezongen verstilde folksongs ten gehore mag brengen. Met loepzuivere vocalen en de mooie samenzang tussen Pitou Nicolaes en haar twee achtergrondzangeressen is dit gelijk al een hoogtepuntje op deze zaterdag. Een mooiere stem zullen we dit weekeinde in ieder geval niet meer gaan horen.

Na Pitou’s aftrap op het Korte Golf-podium mag Lea Kliphuis openen op main stage ‘Lange Golf’. De vrolijke Nijmeegse diva heeft zichtbaar plezier in haar optreden en met haar band (met Moss-leden Finn Kruining en Marien Dorleijn in de gelederen) zet ze een lekker rootsy americana-set neer. Daarna wordt op het tegenovergelegen ‘Korte Golf’ podium het stokje overgenomen door de Nederlandstalige elektronische Belpop-heren van Bazart. Op papier klinkt het verrassend. Wij van File Under moet het antwoord echter schuldig blijven of dit ook daadwerkelijk het geval is. Want geprikkeld als we zijn door de “jengelend, verslavende gitaarlijnen” waarmee Bounty Island omschreven wordt in Grasnapolsky’s programmaboekje spoeden we ons al na een paar songs naar Annex B. Daar aangekomen blijkt dit gezelschap, toch een beetje tè arty naar onze smaak, de combinatie van een cleane (disco) gitaarsound gecombineerd met een gelikt saxofoon geluid en jazzy-Afrikaanse ritmes kunnen ons maar matig bekoren.

Maar voordat het uit de hand loopt en dit een middagje bandjes zappen dreigt te worden is daar gelukkig redder in nood Thijs Kuijken weer. De man die eerder deze dag de slaap nog zo fijn uit oogjes speelde met een drietal ingetogen akoestische songs blijkt ook met de versterkte set, waarbij hij met het voltallige I Am Oak op de podium Lange Golf staat, potten te kunnen breken. De lieflijke dromerigheid van eerder die dag maakt dan plaats voor lekker uitgesponnen gruizige gitaarsongs waarbij Kuijkens ietwat monotone maar zeer herkenbare vocalen nog steeds het ijkpunt vormen van dit optreden. Het maakt in ieder geval alvast nieuwsgierig naar het binnenkort te verschijnen album Our Blood.

Omdat we Lucky Fonz III gisteren al in het Amfitheater op Landal Rabbit Hill hebben zien spelen besluiten we nu een kijkje te gaan nemen in Annex B bij Club United, de nieuwe band van Laurens Radstake (bekend van Avant La Lettre & Janne Schra en met leden van beide bands in de gelederen). Club United maakt vakkundige prettig in het gehoor liggende liedjes, maar het zo broodnodige heilige vuur lijkt nog een beetje te ontbreken bij dit allereerste optreden van de band.

Van dat heilige vuur moeten de heren van Naive Set, die even later in de Loods van Joost spelen het ook niet per se hebben. Maar hun intrigerende lo-fi-sound tovert wel een glimlach om je mond. En als je ze bezig ziet en hoort besef je dat dit misschien wel een van de fijnste bands van dit moment is. Na afloop van van Naive Set pikken we nog een heel klein stukje mee van De Likt. Maar aangezien deze Rotterdammers gisteren in het Atrium al hebben laten zien hoe ze een feestje bouwen heeft dit nu niet helemaal onze aandacht.

We kunnen sowieso niet al te lang in de zenderzaal blijven want In de Loods van Joost staat The Black Cult op de planning. En die band willen we zeker niet missen. We laten er zelfs het veelbelovende Bombay (voorheen Bombay Show Pig) in zijn geheel voor schieten. En dat blijkt geen verkeerde keuze. Want wat The Black Cult doet is niet vernieuwend of verrassend, maar wél energiek! En puur op enthousiasme winnen deze jonge Groningers “de wedstrijd”. Een enthousiast springende moshpit voor het podium is hun verdiende beloning.

Omdat de inwendige mens ook aandacht nodig heeft en we een even een kijkje gaan nemen in het tot gezellige huiskamer omgetoverde Kadaster waar DJ St. Paul op dat moment de scepter zwaait missen we sets van o.a. Soldiers Heart, Those Foreign Kids en Polynation. We pikken de draad pas weer op bij de “warme technoset” (die omschrijving hebben we rechtstreeks uit het programmaboekje van Grasnapolsky, maar daar valt weinig op af te dingen) van Weval.

Dan is het tijd om de bus terug te nemen naar het bungalowpark, al waar de die hard party animals nog tot diep in de nacht door kunnen feesten in het Atrium op diverse DJ sets (waaronder een DJ set van de onvermoeibare DJ St. Paul). Maar de File Undertjes besluiten wijselijk hun bedje op te zoeken. Morgen gaat de muzikale ontdekkingstocht die Grasnapolsky heet immers weer verder.