Ik weet niet hoe het met jou is, maar ik ben erg blij dat de winter bijna voorbij is en dat de eerste zonnestralen weer aan de hemel verschijnen. Vanmiddag was zo’n middag waarop je weer voorzichtig met een wijntje en zonnebril op een terras kon gaan zitten. Ik kreeg helemaal zin in de lente toen ik The Great Detachment, het vijfde album van de Canadese indierockband Wintersleep opzette. Opener “Amerika” is zo’n liedje wat alles heeft wat het moet hebben. Een enorm aanstekelijke melodie, lekkere riffs en mooie koortjes. Ik vind het meteen het beste liedje van het album maar daarmee wil ik niet zeggen dat het verder een slecht album is. Integendeel. Op The Great Detachment schijnt de zon en de goede zin door de elf liedjes heen die allemaal barsten van de catchy melodieën, gedragen door meerstemmige koortjes waarbij je als vanzelf mee gaat zingen. Probeer je mond maar eens te houden bij het al genoemde “Amerika”, bij “More Than” of “Freak Out”. Het meanderende “Metropolis” is ook al zo’n liedje om je vingers bij af te likken. De albumtitel komt uit het liedje “Spirit”. Aanleiding was de breuk met de manager na ruim tien jaar waarna de band een pauze van een jaar nam. Met The Great Detachment drukt de band op de reset-knop en maken ze een hernieuwde, frisse start. En zo klinkt het ook, drie kwartier super aanstekelijke powerpop waarmee je, om de open deur van de bandnaam maar even in te trappen, heel aangenaam uit je winterslaap gewekt wordt.
mij=Dine Alone/ Caroline
File: Wintersleep – The Great Detachment
File Under: Kom maar op met de lente!
File Facebook: [Wintersleep op Facebook]
File Twitter: [Tweets van Wintersleep]
[spotifyplaybutton play=”https://open.spotify.com/album/4AoHtkJR6t0zDaAc8LXg5Y”]