Deze twee Franse creatievelingen doen het goed in hun thuisland, maar daarbuiten zijn ze amper bekend. Misschien dat het nummer “Lili” enigszins bekend in de oren klinkt voor sommigen. En dit is zo zonde, AaRON is een pareltje. De stem van Simon Buret biedt met een geruststellende warmte zijn teksten aan en kompaan Olivier Coursier kan op magische manier de donkere synthpop brengen. Voor We Cut The Night konden ze John Malkovich strikken om de eerste single “Blouson Noir” te promoten. En alleen dat al kwalificeert je tot de groten der creatieven, John leent zich niet zomaar. Als je naar “Blouson Noir” luistert, krijg je weer het gevoel van het debuut album (Artificial Animals Riding on Neverland), de melancholie is terug en je waant je door de donkere straten van New York, alleen en diep in gedachten. Het openingsnummer biedt je meteen een handvat voor het album: diep, donker en mooi. Op enkele lichtere uitstapjes na zoals “The Leftovers” en titelnummer “We cut the night”. Met We Cut The Night, hun derde studio album, gooien ze het over een andere boeg. De uitstapjes naar een meer poppy sound leggen ze even naast zich neer en ze nemen ons weer mee in de diepere regionen van hun ziel.
mij=Cinq 7
File: AaRON – We cut the night
File Under: Being AaRON
File Social: [Facebook] [Twitter]
Hi Sikkema!
Leuk dat je over AaRon schrijft! Ben het helemaal eens. Het is een goed album, helaas niet in geheel via i tunes te koop. Ik blijf Artificial Animals Riding on Nerverland het mooist en de beste uit mijn collectie vinden (de enige die nooit verveelt en ik nog dagelijks draaien kan en dat na meer dan 10 jaar!). Maar deze verdient een het om aandacht te krijgen en gedraaid te worden! Zeker omdat die weer heel anders is dan het debuutalbum. Het middelste album vond ik overigens een teleurstelling, met 1 of 2 leuke nummers.
Gegroet, Eddy