Ik heb een zwak voor blues met een rauw randje en blues gespeeld door gitaristen die hun gitaar laten jengelen. Bij de laatste noem ik een Stevie Ray Vaughan – wat had ik hem nog graag live aan het werk gezien- en ik noem een Walter Trout. De laatste speelt mee op Blood Money van de Brit Danny Bryant. Deze probeert zich al vanaf 2002 in de kijker te spelen, maar ik moet eerlijk zeggen dat ik hem nu pas ontdek. Blood Money nam hij op met de producer Richard Hammerton met wie hij overigens de voorgaande twee platen ook opnam. Bryant is een gitaarkrachtpatser, maar wel een die weet dat de rest ook moet kloppen. Ik noem een ritmesectie, ik noem een Hammondorgel. En ik noem vooral songs die rocken of juist meer een tranentrekker zijn. Het gaat uptempo in “Blood Money” (met Walter Trout) en “Masterplan”, maar juist weer lekker slow in “Slow Suicide” en “Just Won’t Burn” (met Whitesnake-gitarist Bernie Marsden). Bovendien is zijn stem prima te verteren. Eigenlijk stond bij mij de blues in een rustig vaarwater, maar ik voel de oude liefde weer opkomen. Wie zegt dat blues iets is voor vroeger die moet hier toch echt naar luisteren. Wat een plaat!
mij=Jazzhouse Records
File: Danny Bryant – Blood Money
File Under: Still Got The Blues
File Social: [Twitter] [Facebook]
[spotifyplaybutton play=”spotify:album:4XFPFO0Pxbs9JIFXA2o2oe”]