Op 2 maart 2008 overleed de meestergitarist Jeff Healey aan kanker, de ziekte die hem op 1-jarige leeftijd ook al blind gemaakt had. Hij werd slechts 41 jaar oud. Beroemd werd hij door zijn manier van gitaarspelen. De gitaar lag voor hem wanneer hij de snaren beroerde. Het geluid dat eruit kwam was niet minder opzienbarend. Eigenlijk was ik van plan om vanaf zijn debuut in 1988 fan te zijn, maar na een geslaagd debuut haakte ik bij zijn tweede album al af. Ik vond de opvolger wat ongeïnspireerd. Healey zelf was gedurende de jaren zoekende in de blues, pop en aan het eind van zijn carrière in de jazz. In het algemeen zijn de platen die postuum verschijnen (zoals recent Jeff Buckleys You And I) overbodig, maar dat is Heal My Soul gelukkig niet. Vanaf opener “Daze Of The Night” word je bij je bluesrockstrot gepakt. Verder spettert het je speakers uit. Zelfs Richard Thompsons “I Misunderstood” krijgt er even ongenadig van langs. Maar het is niet alleen gitaargeweld. Het gaat soms ook gevoelig, zoals in het akoestische “All The Saints” en “Baby Blue”. Heal My Soul is als totaal een lekkere plaat geworden met goed eigen songmateriaal en maar één cover. Jeff Healey wordt gemist, dat mag gezien deze release duidelijk zijn.
mij=Mascot
File: Jeff Healey – Heal My Soul
File Under: Jezelf postuum eer bewijzen
File Social: [Facebook]