Wat is de titel op de hoes Dearydeary geschreven in lelijke bijna onleesbare letters en de hoes met een afbeelding van Julie Scott vind ik ook niet al te geweldig. Maar als je de plaat opzet dan komt deze wel even binnen. Oef. Haar stem raakt me diep en de kundige musici geven datgene mee wat nodig is om de emotie los te laten komen. Uiteraard is de keuze van droefsnoetinstrument cello door Maaike Peters (Kovacs) en het gebruik van toetsen van Roeland Dost (Fratsen, Can Of Be) een niet toevallige zet. Maar ook het gitaarwerk van Bart Lybeert (Vuigtuig) en de contrabas door Vasalis Stefanopoulos (Modelo62) moeten genoemd worden. Julie Scott, geboren in Schotland, verhuisde op vierjarige leeftijd naar Nederland. Ze speelde onder andere in Mizpah en Can Of Be. Dearydeary is haar tweede soloalbum en kwam in december vorig jaar uit. Schandalig genoeg heeft deze plaat nauwelijks aandacht gehad in de media, terwijl als je iets hebt met de muziek van Jeff Buckley en PJ Harvey dit echt niet wilt missen. Ook nog even noemen dat Scott voordat ze deze plaat opnam worstelde met tinnitus (oorsuizen). Je moet er niet aan denken dat dit album nooit verschenen was.
mij=Silvox Records
File: Julie Scott – Dearydeary
File Under: Oef, oef, oef