Er zijn twee manieren waarop je naar dit vierde album van het New Yorkse School Of Seven Bells kunt luisteren. De eerste manier is hoe ik er aanvankelijk naar luisterde. Ik wist niets van deze band en zette gewoon de cd op. Ik hoorde negen goede electropopliedjes, gezongen door een zangeres met een heldere en prettige stem. Prima album, maar ook niet meer dan dat. Dat verandert wanneer je het album op de tweede manier tot je neemt. Omdat ik de band niet kende zocht ik wat informatie over ze op en kwam er zo achter dat aan SVIIB een persoonlijk drama ten grondslag ligt. De band begon in 2007 als trio met de tweelingzussen Deheza, zangeres Alejandra en toetseniste Claudia, en gitarist , toetsenist en zanger Benjamin Curtis, tevens de levenspartner van Alejandra Deheza. Claudia verliet de band in 2010 en drie jaar later sloeg het noodlot toe, Curtis kreeg de diagnose lymfeklierkanker en overleed nog geen tien maanden later. De opnamen voor SVIIB, nog samen met Curtis gemaakt, waren grotendeels al klaar. Alejandra Deheza besloot om het album samen met haar zus Claudia en producer Justin Meldal-Johnson af te maken. Zelf noemt ze het van begin tot eind een liefdesbrief aan Benjamin Curtis. En met deze wetenschap luister je er toch met andere oren naar en zijn de op het eerste gehoor luchtige liedjes helemaal niet zo licht. Dit album is een ontroerende en mooie ode aan Dehazes grote liefde en tegelijkertijd heeft het noodlot beslist dat dit de zwanenzang van School Of Seven Bells is. Dat Alejandra Deheza er onder deze omstandigheden in is geslaagd om er zo’n indrukwekkend afscheid van te maken verdient alle lof.
mij=Full Time Hobby / Konkurent
File: School Of Seven Bells – SVIIB
File Under: Requiem
File Facebook: [School Of Seven Bells op Facebook]