En dan is daar plotseling “Your Hard Work is About to Pay Off. Keep On Keeping On.” Na jaren van samenwerking met de meest diverse muzikanten, van gelikte Nashville-veteranen (voor Bonnie Prince Billy sings Greatest Palace Music), via erkende experimentalisten als Matt Sweeney, Rian Murphy, de bands Tortoise en The Cairo Gang, zangeres Dawn McCarthy en nog zo de een en de ander, zijn het de minimalisten van Bitchin Bajas waarmee Will Oldham een cirkel rondmaakt. Want zoals hij bij tijd en wijle op Epic Jammers and Fortunate Little Ditties klinkt, zo klonk hij begin jaren negentig, op zijn debuut There Is No-One What Will Take Care Of Me. Tot het uiterste fragiel, wankel, op het randje van vals (en soms er overheen), maar tegeljk zo oprecht en eerlijk. Hoe mooi de samenwerkingen soms ook zijn, het waren niet meer de jaren negentig, toen hij als één van de koningen van de lo-fi gold. Het geluid van toen werd ingeruild voor knap musicerende bands, goede studio’s en – toch ook – niet altijd even sterke liedjes. Vandaar wellicht dat Oldham in Nashville ooit zijn eigen nummers opnieuw vormgaf en eerder dit jaar zowaar zijn sessies voor de BBC uitbracht: gevuld met soms vrijwel onherkenbaar gearrangeerde nummers. Niet dat Epic Jammers and Fortunate LIttle Ditties het van het songmateriaal hebben moet. Op deze LP en EP vind je de neerslag van jamsessies, niet meer en niet minder. Maar blijkbaar zijn het de de minimalistische melodieën en soundscapes van het trio rond Cooper Crain dat de perfecte basis vormt waarop Will Oldham de toon terug vindt die hij ooit, ruim twintig jaar geleden, bezat. Technisch zal hij niet zo goed zingen als op zijn laatste platen, maar het klinkt prachtig.
mij=Drag City
File: Bitchin Bajas with Bonnie Prince Billy – Epic Jammers and Fortunate Little Ditties
File Under: Keep On, Keep Going On