Mocht je het Amsterdamse Jungle By Night ooit aan het werk gezien hebben, dan kan het niet anders dan dat je moet beamen dat het geweldige muzikanten zijn. Of je van afrobeat in de breedste zin des woords houdt dat is weer een andere vraag. Het negental kent naast de nodige ritme-instrumenten een vette blazerssectie met trompet, saxofoon en trombone, maar ook een bas, gitaar en keyboards. Ze brachten vanaf de oprichting in 2009 een EP en twee albums uit. Niet echt een vette oogst. Daar kan gelukkig nu een nieuwe loot aan toegevoegd worden met The Traveller. De muzikale reis gaat hierop verder dan ooit, wat je gezien de titel ook zou mogen verwachten. Uiteraard staat de ritmesectie nog centraal, maar pure afrobeat vind je niet op dit album. The Traveller is een zeldzame samensmelting van stijlen geworden. Op dit kunstwerk lijkt seconde voor seconde de weg bepaald. Het lijkt alsof je luistert naar een schilderij van Mondriaan en elk vakje je iets te vertellen heeft. Die vakken zijn elf tracks die heen en weer gaan tussen afrobeat, jazz, funk en psychedelica. Opvallend is dat Jungle By Night geen zang inzet. Het stoort me geen moment. Ze zijn zo goed dat ze geen zanger nodig hebben om de aandacht vast te houden. Neem de opener “Kingfisher” waar de weg gewezen wordt door de blazers, maar de anderen steeds meer een rol krijgen. Het is spannende voorzichtig gebrachte muziek die clichés omzeilt. Hierna gaat het ritme omhoog in “The Ottoman Highlands” waar het prima op dansen is. Aansluitend wordt er in “Cruise Control”gefröbeld met elektronica, maar alles in dienst van het liedje, de rest van de jungleleden mogen snel aanhaken: voorzichtig maar toch ook weer dansbaar. Zo kan ik nog wel even doorgaan. The Traveller is een kunstwerk waar enige moeite van de luisteraar gevraagd wordt, maar dat zich voorzichtig meester van je maakt.
mij=V2
File: Jungle By Night – The Traveller
File Under: Muzikaal schilderen
File Social: [Twitter] [Facebook]
https://www.youtube.com/watch?v=_No54EXw9mA