Dat de uit Wales afkomstige Mark Pontin zijn roots heeft in de bluesrock is een solide maar ook een veilige en makkelijke omschrijving. Want, laten we wel wezen, wie ooit een gitaar heeft vastgehouden en iets met rock van doen heeft, die komt bij de blues uit. Pontin put uit verplichte kost van Cream en Masters of Reality. De rest is pure bonus. Dus vleugjes Stevie Ray Vaughan, Joe Bonamassa, Walter Trout en een Jimi Hendrix zijn logisch en pure winst voor de luisteraar. Toch heeft Pontin ook rare trekjes. Zo voelt hij zich geroepen om ballad-achtige pop te maken die de hitgevoeligheid van een John Mayer duidelijk missen. Textures bevat vooral complexe, stevige gitaarrock en moet zich niet vergrijpen aan progrock van ‘n The Alan Parsons Project of de MOR-rock van een Styx. Vreselijk is dat! Mark Pontin Group is een band van gelouterde muzikanten die qua intentie en kracht voor heel wat opschudding kan zorgen. Experimentele uitstapjes naar andere genres, zelfs niet voor de hitpotentie, heeft de band totaal niet nodig.
mij=Mooches
File: Mark Pontin Group – Textures
File Under: Vette bluesrock met her en der een suf progrock-uitstapje