Ik zal niet de enige zijn die verslaafd was aan de Netflix-serie Nashville. Ik zal evenmin de enige zijn die bij Elizabeth Cooks nieuwe album Exodus Of Venus regelmatig aan de serie moest denken. Het vijfde album van deze uit Florida afkomstige countryzangeres maar al weer jaren wonend in, jawel, Nashville, zou moeiteloos de muziek bij de populaire serie kunnen zijn. Cook zingt over een scheiding, zes sterfgevallen in de nabije familie, een grote brand en een opname in een afkickkliniek, zo ongeveer het leed wat de afleveringen van een seizoen kan vullen. In de serie komt het allemaal uit de pen van de scenarioschrijvers, Cook heeft al deze ellende de afgelopen jaren zelf meegemaakt. Dat is te horen, de elf countrysongs hebben een flinke scheut blues in zich en zijn voornamelijk in mineur. Ik geloof Cook en toch is het niet genoeg. Elizabeth Cook is té veel Nashville. Met andere woorden, het is allemaal nèt iets te glad en gepolijst. Slechts twee keer verlaat ze de Nashville-sound ietsjes en dat maken songs als “Cutting Diamonds” en “Tabitha Tuder’s Mama” meteen een stuk interessanter en opvallender. Maar over het algemeen is het een album wat me te veel aan Juliette Barnes, het enfant terrible van de serie, doet denken. Genoeg troubles om albums mee te vullen maar uiteindelijk worden alle ruwe kanten er te veel afgepoetst. Onlangs werd bekend gemaakt dat de serie na een aanvankelijk einde via een ander netwerk tóch doorgaat. Ik heb een tip voor de nieuwe afleveringen: Elizabeth Cook als nieuwe rivaal voor Juliette Barnes. Is de soundtrack voor het nieuwe seizoen ook meteen klaar.
mij=Agent Love / Thirty Tigers
File: Elizabeth Cook – Exodus Of Venus
File Under: Opgepoetst
File Facebook: [Elizabeth Cook op Facebook]
File Twitter: [Tweets van Elizabeth Cook]
https://www.youtube.com/watch?v=h6Am4klts-s