Ierse singer-songwriters, het lijkt bij voorbaat al een gouden combinatie te zijn. Damien Rice, Glen Hansard en het opkomende talent Ciaran Lavery zijn slechts voorbeelden van Ieren die op de een of andere manier prachtig de melancholie in hun songs weten te gieten. Zij hebben er een concurrent of medestander, het is maar net hoe je het bekijkt, bij. Patrick O’Laoghaire maakt het voor ons niet-Ieren die ongetwijfeld gaan struikelen over zijn achternaam wat makkelijker en noemt zich I Have A Tribe. In 2014 en 2015 bracht hij al een EP uit maar Beneath A Yellow Moon is zijn eerste volledige album. Zoals de titel al zegt kwamen de elf liedjes tot stand in het maanlicht dat zo mooi op de studio scheen, aldus O’Laoghaire. Van een vooropgezet plan was nauwelijks sprake, de liedjes kwamen zeer intuïtief tot stand. Leidraad waren de melancholische stem van Patrick O’Laoghaire, zijn prachtige pianospel en mooie arrangementen. Dat levert meeslepende en prachtige liedjes op zoals het mooi opgebouwde “La Neige”, het verstilde “After We Meet” en de prachtige melodie op piano in “Battle Hardened Pacifist”. Na het vijfde nummer zakt de boel helaas een klein beetje in maar gelukkig heeft I Have A Tribe het bloedmooie “Scandinavia” en “Cuckoo” voor het eind bewaard. Deze liedjes zijn zo intens en intiem dat het soms lijkt alsof O’Laoghaire ze alleen voor jou heeft gemaakt en zingt.
mij=Grönland/Munich
File: I Have A Tribe – Beneath A Yellow Moon
File Under: Meeslepend
File Facebook: [I Have A Tribe op Facebook]
File Twitter: [Tweets van I Have A Tribe]