Het zal je vast bekend voorkomen. Je kent de naam van een artiest wel maar hebt zijn of haar muziek nog nooit gehoord. Richard Shindell is zo iemand. In het zogenaamde americana-genre is hij al vanaf 1992 een stabiele factor. Vanaf dat jaar bracht hij zeven albums uit waarvan de laatste, Not Far Now, alweer uit 2009 stamt. In de tussentijd verhuisde hij naar Buenos Aires omdat zijn vrouw daar een goede baan kreeg. Careless is zijn achtste album in bijna vijfentwintig jaar tijd. De opnames duurden drie jaar en vonden afwisselend plaats in de Argentijnse hoofdstad en in New York waar Shindell ook zo nu en dan verblijft. Bij beluistering wordt duidelijk waarom Richard Shindell al die tijd onder de radar is gebleven bij mij. Het album bevat elf liedjes die qua niveau, zowel in tekst als muziek, bovengemiddeld goed zijn. De uitvoering is alleen te keurig. Shindells stem is zacht en netjes en valt daardoor niet echt op. Gelukkig trekt het niet het hele album onopgemerkt aan me voorbij. “Careless” is een mooi liedje met goede melodie en “Abbie” is een goed opgebouwde countrysong waarin een vader zijn kinderen vertelt dat hun huisdier weggelopen is. Iets meer onrust in het kalme Careless had mij echter wat meer bij de les gehouden en de songs wat meer aantrekkingskracht gegeven. Nu hoor ik een goed album waarop de liedjes staan van misschien wel een perfectionist, gezien de tijd die hij ervoor genomen heeft. Dat levert een plaat op met hele hoge cijfers voor tekst en muziek maar is niet spannend of aansprekend genoeg om mij te blijven boeien.
mij=CRS
File: Richard Shindell – Careless
File Under: Iets meer onrust was goed geweest
File Facebook: [Richard Shindell op Facebook]
File Twitter: [Tweets van Richard Shindell]
Ha, een van mijn favoriete stemmen in het genre. Inderdaad mooier als hij iets expressiever zingt zoals in dit prachtlied, van zijn ‘supergroep’ Cry Cry Cry van een jaar of 10 geleden. https://www.youtube.com/watch?v=KgQNeGPJdcQ