Sensory is een progrocklabel en het Newyorkse Infinite Spectrum is een van de bands die zijn neoromantiek met deze tweede plaat uitstort over de wereld. U merkt het al. Ik heb weinig met rasmuzikanten die metal- en hardrockgenres misbruiken om zwartgallige Frozen-pastiches te maken die Disney nooit zal aankopen. Wat willen de heren vertellen? Ik snap het niet. Volgens de bio hebben bassist Alex Repetti en gitarist Alex Raykin elkaar gevonden in een gezamenlijke passie; het verkennen van muziek. Als ik het goed heb dan is Haunter Of The Dark de tweede plaat van de band die maar wat graag zijn eigen progrock-musicals uitschrijft. Ik zie het alleen niet gebeuren dat ze op Broadway opgevoerd gaan worden, dat er ook maar een geldschieter zit te wachten op de zoveelste herbewerking en dat een Cirque Du Soleil behoefte heeft aan een stel nieuwelingen terwijl ze de beste sessiemuzikanten binnen handbereik hebben. Hoe technisch perfect het ook moge zijn, er is niets dat Dream Theater en Queensryche al niet 25 jaar eerder hebben opgenomen en met succes hebben uitgevoerd.
mij=Sensory/The Laser’s Edge
File: Infinite Spectrum – Haunter Of The Dark
File Under: Klakkeloze progrockkopie