In 2012 was The Pines van Phantom Limb mijn plaat van het jaar. En met mij waren er veel liefhebbers want na een optreden op Lowlands was de CD van de Britse countrysoulband de best verkochte schijf van het festival. Ook zag ik in Tivoli De Helling een memorabel goed optreden van ze. Een gouden toekomst lag in het verschiet, zou je denken. Maar begin 2013 was het ineens voorbij en was de band uit elkaar. Doodzonde. Gisteren hoorde ik het prachtige “It’s The Only Way” voorbij komen in een playlist op Spotify. Ik vroeg me toen af of Yolanda Quartey, de zangeres van Phantom Limb en gezegend met een zeldzaam mooie stem, nog muziek maakt. Google vertelde me dat ze in november 2016 een solo-EP heeft uitgebracht onder de naam Yola Carter. Onbegrijpelijk dat daar totaal geen aandacht aan besteed is en ik daar op deze manier achter moet komen. Maar wat ben ik blij dat ze weer muziek maakt! Al vanaf de prachtige melancholische opener “Home” is het raak. Wat een geweldige zangeres is Yola Carter en wat heb ik haar gemist. De zes nummers op haar debuut-EP klokken ruim 25 minuten en zijn stuk voor stuk prachtig. Ietsje meer country in “What You Do”, countryblues in “Orphan Country”, countrysoul in “Heed My Words”, het werkelijk schitterend melancholieke “Dead And Gone” en de jubelende afsluiter “Fly Away”. Verwacht geen muzikale ommezwaai van Carter, countrysoul past haar als geen ander en daarom gaat ze muzikaal gelukkig gewoon verder waar ze in 2013 met Phantom Limb stopte. In haar eentje, with a little help from some friends, kan ze dat moeiteloos aan. Yola Carter is een zangeres die mij op alle fronten weet te raken en muziek maakt waar ik heel gelukkig van word. Kom daar nog maar eens om tegenwoordig. Naar verluid is ze bezig met haar debuutcd die Orphan Country zal gaan heten. Ik kan niet wachten..
mij=Ear Trumpet Music
File: Yola Carter – Orphan Offering
File Under: Welkom terug
File Facebook: [Yola Carter op Facebook]
File Twitter: [Tweets van Yola Carter]
Pingback: Yola – Walk Through Fire – File Under: New Music