Zebra
Met een blind vertrouwen in de wave van de jaren tachtig, een voorliefde voor een alternatieve indie-gitaarsound en de theatrale bombast van een band zoals Editors weet dit Italiaanse trio Zebra sinds 2014 heel wat potjes te breken. Het knappe van Zebra op zijn tweede EP is dat de heren niet vervallen in de gitzwarte ‘new romance’ van een White Lies of een Interpol maar ruimte zoeken in de ontwikkeling van bands als Arcade Fire of het Belgische Warhaus. Tango is dan ook een allegaartje van weemoedige popsongs met een rafelig randje experimenteerdrift. Zebra draait er zijn hand niet voor om grootse melodieën aan te voeren die krachtig zijn en beklijven. Het lijkt zo simpel, maar doe het maar eens. Zeker voor een stel Italianen die nergens, maar dan ook nergens hun komaf in de muziek laten gelden. Zebra zou zomaar kunnen uitgroeien tot een meeslepende publiekswinnaar op festivals.
File: Zebra – Tango
File Under: Italiaanse new romance-wave mondt uit in pure melancholie