No Quarter
Ondanks dat dit gelijknamige album van Joan Shelley uit Louisville, Kentucky inmiddels haar vierde wapenfeit is, is dit mijn eerste kennismaking met haar muziek. In het brede genre wat roots heet zijn er meer artiesten die country en/of bluegrass maken, ook wel americana genoemd. Vertegenwoordigers van de de verstilde en pure folk zijn er veel minder. Joan Shelley is een folkie, maar heeft op haar vierde album haar horizon iets verbreed. Haar liedjes zijn sober en worden eigenlijk slechts door twee gitaren begeleid maar gedragen door haar heldere en zuivere stem. Een stem met een onmiskenbaar folksnikje. De mooie gitaarpartijen zijn van haar vaste gitarist Nathan Salsberg, de tweede (electrische) gitaar is van Jeff Tweedy die ook achter de producersknoppen zat. Hij heeft er voor gezorgd dat Shelley’s folkgeluid wat verruimd is met wat meer elementen uit het rootsgenre zoals blues, country en hier en daar zelfs een vleugje jazz. Hij weet dat zo spaarzaam te balanceren en arrangeren dat er geen noot te veel klinkt en alles in dienst staat van Shelleys mooie stem. Tweedys zoon Spencer lijkt de drums wel te aaien, zo verfijnd klinken ze. James Elkingtons pianospel kleurt Shelleys stem nog mooier in. Joan Shelley was met haar vorige album Over And Even al gespot als een hoogvlieger in de hedendaagse Amerikaanse folk. Met Joan Shelley komt ze akelig dicht in de buurt van de zeldzame schoonheid van zangeressen als Alison Krauss en Gillian Welch.
File: Joan Shelley – Joan Shelley
File Under: Verfijnd
File Facebook: [Joan Shelley op Facebook]
File Twitter: [Tweets van Joan Shelley]