Snowstar Records
Het heeft even geduurd voordat Cousins, het derde album van singer-songwriter Kim Janssen, onder mijn aandacht kwam. Het kwam al eind maart uit maar is te bijzonder om te laten liggen. De grootse en tegelijkertijd intieme folkpop die hij brengt heeft een uniek geluid in Nederland. Het doet denken aan een kruising tussen de euforie en ingetogenheid van Sigur Rós en Sufjan Stevens. Niet geheel toevallig dat Maria Hansen die op menig album van Stevens meezong ook op Cousins zingt en Eirikúr Orri Olafsson, verantwoordelijk voor de blazerspartijen op Kveikur van Sigur Rós, de loftrompet speelt op Cousins. Janssen zingt prachtig en gevoelig. Hij nam drie jaar de tijd voor de opnames en bezingt de grote thema’s des levens zoals ouder worden, terugkijken, twijfel en verlangen. De ene keer uitbundig (“Dynasty”, “Gouldians”) maar ook prachtig ingetogen zoals in het pareltje “Bottle Rockets”. Cousins heeft alles in zich om ook buiten Nederland aan te slaan. Dat hebben de jongens van Kensington goed begrepen want Kim Janssen mag het publiek de laatste twee van hun vier uitverkochte concerten in de Ziggo Dome opwarmen. Of dat een geslaagde of mislukte keuze is zal moeten blijken. Wanneer het publiek het fatsoen heeft om echt te luisteren dan horen en zien ze mijns insziens een muzikaal veel rijker en interessanter optreden dan de hoofdact.
File: Kim Janssen – Cousins
File Under: Melancholische schoonheid
File Facebook: [Kim Janssen op Facebook]
File Twitter: [Tweets van Kim Janssen]