Argonaut Records
Als je een plaat uit wilt brengen dan heb je tegenwoordig vaak een crowdfunding-project nodig om geld hiervoor bij elkaar te harken. Het is eigenlijk schande dat een band als Drive By Wire met drie geslaagde albums en een rijke muziekhistorie in bands als Cords en Telefunk dit nodig heeft, Het is echter niet anders, en je kunt je afvragen of dit erg is als je hun vierde getiteld Spellbound hoort. De band uit Deventer weet wat ze wil, en huurde niemand minder dan Guido Aalbers in voor de productie en mix. Drive By Wire is een rockband in de traditie van Led Zeppelin en Cream, maar tikt ook aan bij recente grootheden als Queens of the Stone Age, Soundgarden en Wolfmother. Muziek met bluesballen zogezegd met de geweldige zangeres Simone Holsbeek als frontvrouw. De opnames klinken alsof het er in een keer opstond, en dat is hier een goed teken. Het valt niet altijd mee om een rockband in de studio te laten vlammen, maar Drive By Wire lukt dit met Spellbound. Het weet alle sterke punten uit te nutten. De ritmesectie met Jerome Miedendorf de Bie op drums en Marcel Zerb op bas is een stuwende kracht in het geluid dat indien nodig gas terug neemt en toeslaat waar nodig. Maar waar ik helemaal weg van ben is het psychedelische fuzzy gitaargeluid van Alwin Wubben. Hij zorgt voor een extra laag die Drive By Wire meer dan zomaar een rockband laat zijn. De nummers zijn afwisselend qua stijl van soms heavy, zoals opener “Glider” of “Mammoth”, naar andere momenten waar het wat ingetogener is zoals op “Where Have You Been” en “Apollo”. Soft wordt het echter nergens, daarvoor hebben ze teveel ballen. Spellbound is een gave plaat geworden en ze verdienen het om gehoord te worden en op de grote podia te staan. Ik vrees echter dat het de volgende keer weer geld inzamelen wordt, maar ja, ik maal er niet om als dit het resultaat is. Wow!
File: Drive By Wire – Spellbound
File Under: Wow!